Ένα σενάριο θέλει το Ιράν μέσω του Keshe Foundation (Founder – Mehran Tavakoli Keshe) να σκοπεύει (εδώ και καιρό…) να κυκλοφορήσει στον κόσμο συσκευές ελ. ενέργειας…με το Ισραήλ – και ότι αυτό εκπροσωπεί – να παθαίνει το ένα εγκεφαλικό πίσω από το άλλο…Οπότε η επερχόμενη μεταξύ τους σύγκρουση είναι τελικά αναπόφευκτη; Ελπίζουμε έστω να είναι, το δυνατόν, χαμηλής έντασης…
Mehran Tavakoli Keshe
Του Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη
Μετά το παιγνίδι με την Τράπεζα της Ανατολής που θα έσωζε την Ελλάδα αλλά δεν την έσωσε και τους πρωταγωνιστές της που εμφανίστηκαν σαν προστάτες και δiαφημιστές της Ελληνικής ΑΟΖ, λησμονώντας ότι η Ελληνική ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα δεν είναι οριοθετημένη άρα κάθε προκήρυξη για οικόπεδα απο την Ελλάδα είναι παράνομη, αφού γίνεται σε διεθνή ύδατα, το ίδιο κέντρο παραπληροφόρησης με τη προστασίας της Στοάς αυτών που κλέβουν τα παγκάρια της αποφάσισε να προωθήσει και τον έλεγχο του νερού της χώρας μας απο ξένα κέντρα αποφάσεων χρησιμοποιώντας όπως και πρίν πατριωτικό περιτύλιγμα.
Τι περίεργο; O Παναγιώτης Καμμένος ο άνθρωπος που θα γραφεί στην ιστορία σαν ο Νέος Εφιάλτης, αφού παρέδωσε τον έλεγχο του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ και στη Τουρκία χωρις απόφαση της Βουλής φαίνεται να εμπλέκεται και στο χαρακτηρισμό συσκευής που ισχυρίζεται ότι παράγει υδρογόνο απο νερό κατά μοναδικό δήθεν τρόπο διεθνώς σαν στρατιωτικό μυστικό! Τόσο χάλια η χώρα. Πολύ μεγάλη η διάβρωση.
Κατά σύμπτωση ο τρανός αυτός άνδρας είχε αναμιχθεί και είχε σαν σημαία του την “ανακήρυξη” της Ελληνικής ΑΟΖ (κάτι που ξέχασε, παραμύθι και αυτό αφού μόνο οριοθέτηση υπάρχει), τις ΕΟΖ (ειδικές οικονομικές ζώνες που θα έλθουν και θα υπάρξει και αλλαγή στο σύνταγμα για αυτό) αλλά και τη δημιουργία Τράπεζας Ανάπτυξης που θα έκανε επενδύσεις με εγγύηση τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας (άλλη “δουλίτσα” εδώ). Μεγάλος Πατριώτης ο κ.Καμμένος.
O κ.Καμμένος δεν θα μας εκπλήξει αν ζητήσει τη φιλοξενία μεταναστών στο Άγιο Όρος με το κόλπο μαστίγιο και καρότο (offshores, φορολογία κλπ).
Το νερό δεν είναι μόνο πηγή ζωής αλλά και πηγή ενέργειας όπως και μέσο μεταφοράς δεδομένων αλλά και ισχύος. Είναι ένα τεράστιο οικονομικό και γεωστρατηγικό όπλο. Αρα ο έλεγχος του, η διαχείρση και η εκμετάλλευση των πηγών του αποτελεί ή θα μπορούσε να αποτελεί πρωταρχικό στόχο όσων έχουν επενδύσει ή όσων θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Το νερό είναι ο μεγάλος εχθρός των υδρογοναθράκων, τους οποίους η Ελλάδα έχει αλλά αποτελεί και στρατηγικό όπλο, αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αντίβαρο σε άλλες πηγές ενέργειας. Μπορεί να καταστρέψει οικονομίες όπως τη Ρωσική, την Αραβική και όσες γενικά στηρίζονται στο εμπόριο υδρογονανθράκων (άρα και τους εφοπλιστές).
Η συσκευή της φωτογραφίας δικής μας σχεδίασης δεν έχει καμμία σχέση με τη συσκευή “παγκόσμιας εμβέλειας” παραγωγής υδρογόνου απο νερό γνωστής σαν “συσκευή Ζωγράφου” ή “συσκευή της Καμπούλ”, που είναι ένα κακό αντίγραφο ιδέας Ιαπωνέζικης δημοσίευσης σε διεθνές περιοδικό του 2005 και που κυκλοφορεί απο χρόνια στο διαδίκτυο και δεν θα μας μάθει ο κάθε Κίτσος που δεν έχει τελειώσει ΑΕΙ με τη παρέα του, τι είναι αντιγραφή ιδέας και τι όχι.
Η Ενωση Ελλήνων Φυσικών και όσοι μίλησαν σε εκπομπές της zougla.gr δεν μας έχουν πείσει ότι κατέχουν το θέμα αλλά και οι όσοι μίλησαν θετικά για τη συσκευή δεν είναι ειδικοί στο θέμα. Αυτοί βέβαια λένε άλλα. Σε μια χώρα όμως σαν την Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι. Δεν μπορείς όμως να είσαι αστρονόμος, σεισμολόγος ή ακόμη και χημικός και να ισχυρίζεσαι ότι αντιλαμβάνεσαι αυτό το θέμα.
Εντύπωση μας προκαλεί και η εμπλοκή του Ελληνικού Γραφείου Πατεντών, που φαίνεται παντελώς να μη γνωρίζει το θέμα. Ενδιαφέρον έχει ότι ανάμεσα στους παρισταμένους στις εκπομπές της zougla, διακρίναμε πολλούς μασόνους αλλά και πολλούς που δεν γνώριζαν τι είναι κυψελλίδα καυσίμου επι σειρά εκπομπών, τεχνολογία υλικών, σχεδίαση RF και άλλα. Σημασία δεν έχει επίσης μόνο να ξέρεις κάτι αλλά και σε τί επίπεδο το ξέρεις αυτό. Μπορεί επίσης να νομίζεις ότι ξέρεις κάτι και να μη ξέρεις τι σου γίνεται.
Ενδιαφέρον έχει και η εμπλοκή του Ισραήλ στο θέμα κατά τη διάρκεια των εκπομπών, σαν ψυχολογικό φόβητρο και ρατσιστική παγίδα για όποιον μιλήσει κατά της συσκευής αυτής, όπως και οι απειλές μηνύσεων κατά επιστημόνων που εκφράστηκαν για τη πατέντα Ζωγράφου με αρνητικό τρόπο.
Ελπίζουμε να μη δούμε μια νέα περίπτωση νανογιλέκο που έκανε καλά τόσες ασθένειες και που εξέθεσε επιστήμονες που συμμετείχαν σε συζητήσεις για αυτό, χωρίς και αυτοί επίσης να γνωρίζουν τι είναι νανουλικό… αλλά και τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκου της εποχής εκείνης… ξεχνάμε τον Πρόεδρο…
Υπάρχει θέμα με το υδρογόνο και τη παραγωγή του απο το νερό αλλά δεν είναι υποχρέωση μας να εξηγήσουμε το “τι” και το “πώς”. Αυτό αφορά εμάς. Δεν θα δώσουμε τη θεωρία για να γράψουν άλλοι με αυτή πατέντες. Όλα έχουν τη στρατηγική. το χρόνο, τα όρια και τη σοβαρότητά τους.
Θα σας πούμε δύο ακόμη πράγματα α) ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει άλλες προτεραιότητες και β) δεν είναι σωστό θέματα σαν αυτό να αντιμετωπίζονται τόσο πρόχειρα και ιδιαίτερα απο άσχετους, απο προβοκάτορες της λαϊκής και απο επιστήμονες που δεν έχουν την ειδικότητα που απαιτεί το θέμα ή δεν έχουν και το ανάλογο βεληνεκές να μιλήσουν για το θέμα. Ένα τέτοιο θέμα δεν μπορεί να παίζει μπροστάρης για άλλα κόλπα εθνικής εμβέλειας.
Η γνώση δεν πάει με ψήφους και οι τέκτονες που διακρίναμε στις συνεστιάσεις για τη “συσκευή” να συμπεριφερθούν με την ανάλογη σοβαρότητα, γιατί θα γίνουν διεθνώς ρεζίλι. Αυτό αφορά και τη δημοσιογραφία που εκπέμπεται απο την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ και άλλα σχετικά γραφεία σε σχέση με τη συσκευή της Καμπούλ με αντιδημοσιεύσεις και “διαρροές” για διαφήμιση. Μαγνητοφωνήσεις και διαλόγους απο το διαδίκτυο δεν θα δούμε; Γιατί;
Τη λίστα ΝΕΡΟΥ απο TA NEA την πιστεύουμε. Πρέπει να είναι αληθινή.
Το πότε θα μιλήσουμε εμείς, πως και που (και αν εχει γίνει κάπου) για τη δική μας συσκευή και αυτού του τύπου τις συσκευές αφορά φυσικά εμάς και δεν βλέπουμε να υπάρξει ενημέρωση πρός το παρόν μπροστά σε ένα κοινό που κοιμάται όρθιο και χωρίς τις συνθήκες που προαπαιτούνται. Δεν μας ενδιαφέρει να γίνει με μας αυτό που έγινε με τις “πυρηνικές” μπαταρίες στη Θράκη, που θα έμπαιναν σε κάθε σπίτι… Δεν το χρειαζόμαστε. Δεν είμαστε σε επίπεδο Ελλάδας, όπου όλα είναι η επέκταση της βραδυνής φασολάδας.
Η κατάκτηση οικονομικά μιας περιοχής εφαρμογών μεγάλης πολτικοοικονομικής σημασίας γίνεται με πολλούς τρόπους π.χ. ελέγχοντας πηγές και παίρνοντας πατέντες σε μια τεχνολογία που θα εμφανισθεί στο μέλλον και ειδικά όταν όλοι κοιτούν αλλού π.χ. το μεταναστευτικό, τη φτώχεια, τη μειοδοσία κλπ. Τη σχετική στρατηγική να τη φαντασθείτε σαν το κόψιμο μιας περιοχής σε νταμάκια και την οικειοποίηση καθενός απο αυτά με περίπτερα στις γωνίες, παράνομες ιδιοκτησίες, καταπατήσεις κλπ. Κάτι σαν τις πρώτες πετρελαιοπηγές στο Τέξας και τους οικονομικούς δολοφόνους της Ελλάδας.
Ενδιαφέρον έχει και η κίνηση της ΕΥΔΑΠ να πληρώνει ΜΜΕ για να διαφημίζουν το νερό. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι τράπεζες μέσα απο τος διαφημίσεις παίζουν παιγνίδια. Είναι γνωστό αυτό π.χ. οι καινοτομίες της μπούρδας. Υπάρχει κανένα ΜΜΕ που να ζεί απο διαφημίσεις; Ποιός τα λέει αυτά;
Θα πρέπει να θυμάστε για πάντα, αυτό που είχαμε γράψει σε πολύ παλαιό άρθρο μας, ότι δηλαδή “ας πουλήσουν ότι θέλουν αλλά όχι το νερό”. Eμείς γνωρίζουμε πάντα ότι λέμε και πάντα επαληθευόμαστε. Ο κ.Τσίπρας όταν πήγε στο Ισραήλ προχώρησε σε συμφωνία για τη διαχείριση του νερού ενώ προιστάμενος της ΕΥΔΑΠ είναι ο επίτιμος της κυρίας Δούρου.
Για τη περίπτωση του άλλου εφευρέτη κ.Μιχάλη Καλογεράκη, έχουμε να πούμε ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ καλά λόγια, γιατί ο άνθρωπος αυτός έχει μια σοβαρότητα και συνέπεια στις απόψεις του. Δεν ξέρει τα πάντα, έχει πεί και αυτός λάθη αλλά τον τιμάει αυτό που έχει κάνει. Προσωπικά πιστεύουμε ότι του αξίζει ένα ΕΣΠΑ αλλά σεβόμαστε την απόφαση του να μη θέλει εμπλοκή της πολιτείας σε ότι κάνει. Εδώ όμως υπάρχει ένα μικρό κενό που αφορά το θέμα της ασφάλειας και της τήρησης των νόμων απο πλευράς πολιτείας…
Αυτό που κάνει ο κ.Καλογεράκης δεν είναι κάτι μοναδικό ούτε ο ίδιος άλλωστε έχει πεί ποτέ κάτι τέτοιο. Μας ανησυχεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άλλοι που θα έπρεπε να κάνουν αυτό που κάνει αυτός ενώ μπορούν και ενώ θα έπρεπε. Mας ανησυχεί το γεγονός ότι σωστές πρωτοβουλίες επικαλύπτονται από άλλες που δεν πείθουν. Aυτό είναι επικίνδυνο.
Πολύ φιλικά όλα αυτά ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Καλό σας ύπνο.
Υ1. Το email μας ειναι γνωστό, τα επιστημονικά κουτσομπολιά της “γειτονιάς” κομμένα και οι μασόνοι της Ελλάδας να ηρεμήσουν τους ηλίθιους της παρέας τους, γιατί έρχονται άσχημες καταστάσεις για όλους στην Ελλάδα. Πολλά μαγαζιά θα κλείσουν.
Y2. Koυραστικό έχει γίνει και το σχετικό θεατρικό που έχει στηθεί στο facebook με πολλαπλούς λογαριασμούς απο ανακριτές επιπέδου δημοτικού με τσίμπλα στο μάτι, που επιτίθενται σε όποιον αντιλέγει, τον οποίο μάλιστα “ακολουθούν” μετά και στον οποίο επιτίθενται με προσωπικές ύβρεις για εκφοβισμό σε επι μέρους συζητήσεις. Η φάση αυτή μας θυμίζει έναν μοναδικό ηλιθιο με ψυχιατρικό νόσημα. Όταν δεν υπάρχει κράτος…
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της “δουλειάς” Σφακιανάκη. Δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο και απο τον νέο που θα αναλάβει το πόστο του. Αυτά τα “προσέχουν” στα λαγούμια με το σκ..ό. Το είχε πεί και ο Ανδρέας με τα 7 διδακτορικά “αλυσίδα πάει το βασίλειο”, “και παπαριά το αποτέλεσμα” προσθέτουμε εμείς. Τα καραγκιοζάκια στο fb παριστάνουν τον έξυπνο. Καμμιά δουλίτσα καμμιάς ξένης ΕΥΠ θα είναι αυτό. Δεν νομίζουμε της CIA. Παρελκόμενα είναι… που στήνουν παιγνιδάκια και παντομίμες.
Y3. Τι περιμένει με τις άδειες των ΜΜΕ η κυβέρνηση των ξένων; Τις εκλογές; Ποιές λίστες παρέλαβαν και πόσοι είναι μέσα; Kανένας… Γιατί;
Γιατί όλοι είναι μια χαρούμενη παρέα απο κοπρίτες που παραδίνουν ελληνικό έδαφος για το οποίο δεν δούλεψαν ποτέ.
ΥΓ4. Παίρνουν πολλοί “ασθενείς” σύνταξη για AIDS και τα φάρμακα χωρίς να έχουν;
ΥΓ5: Πότε θα ζητήσει η ΕΕ πίσω τις αγροτικές και τουριστικές επιδοτήσεις που εκλάπησαν;
ΥΓ6: Πότε η ΕΕ θα κάνει έλεγχο στα κονδύλια που πήγαν στην Έρευνα και Τεχνολογία και εκλάπησαν;
ΥΓ7: Πότε η ΕΕ θα κάνει έλεγχο στα κονδύλια του ΕΣΠΑ που εκλάπησαν;
Η προσπάθεια να καταλάβει ο άνθρωπος ότι με την χρήση του ήλιου και του νερού μπορεί να είναι 100% αυτόνομος συνεχίζεται, δεν κάνω τίποτα άλλο από το να δείξω στον κόσμο αυτό που κάνει η μητέρα φύση εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή με την βοήθεια του ήλιου τα φυτά διασπάνε το νερό σε υδρογόνο οξυγόνο απελευθερώνουν το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα για αυτό λέμε ότι τα φυτά παράγουν οξυγόνο και το υδρογόνο το ενώνουν με τον άνθρακα γενικά και παράγουν με λίγα λόγια τους υδρογονάνθρακες η ζάχαρα η όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε τα με μια λέξη ΚΑΥΣΙΜΑ
Έτσι και εμείς με την βοήθεια του ήλιου διασπάμε με έναν αντιδραστήρα το νερό παίρνουμε το υδρογόνο και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε οπουδήποτε σαν καύσιμο χωρίς να μολύνουμε και χωρίς να έχουμε ανάγκη τα αρχαία καύσιμα που δημιούργησε ο ήλιος πριν εκατομμύρια χρόνια και που τώρα μας σκοτώνουν.
Το Υπεριώδες Φως Σκοτώνει τον Ebola σε 2 Λεπτά. Γιατί δεν έχει αυτό το ρομπότ κάθε νοσοκομείο; Ενώ οι κατασκευαστικές εμβολίων και οι φαρμακοβιομηχανίες τρέχουν να κάνουν ιατρικές παρεμβάσεις στην αγορά που θα αντιμετωπίσει την πανδημία του Ebola, υπάρχει ήδη μια τεχνολογία διαθέσιμη τώρα που μπορεί να σκοτώσει τον Ebola μέσα σε δύο λεπτά στα νοσοκομεία, στα κέντρα καραντίνας, στα εμπορικά γραφεία και ακόμη στα δημόσια σχολεία.
Αποκαλείται το Xenex Germ-Zapping Robot, και εφευρέθηκε από μια ομάδα γιατρών του Τέξας που η εταιρεία τους έχει έδρα το San Antonio. Το Xenex Germ-Zapping Robot χρησιμοποιεί υπεριώδες παλμικό φώς από xenon για να επιτύχουν αυτό που η εταιρεία αποκαλεί «η προηγμένη περιβαλλοντική καθαριότητα των εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης.» Επειδή το υπεριώδες φως καταστρέφει την ακεραιότητα του RNA που αποτελούνται οι ιοί, τους σκοτώνει. (Οι ιοί δεν είναι ζωντανοί κατ αρχάς, μιλώντας τεχνικά, έτσι ο σωστός όρος είναι «μη ζωντανοί.»)
Ο Ebola, όπως οι περισσότεροι άλλοι ιοί, καταστρέφονται από το Υπεριώδες φώς. Για αυτό ο Ebola του αρέσει να αναπτύσσεται σε σκιερά μέρη όπου το φώς του ηλίου δεν φθάνει. (Σκεφτείτε τον Ebola σαν έναν «βαμπίρ» ιό που τρέφεται από το ανθρώπινο αίμα αλλά αποφεύγει το ηλιακό φώς). Το ρομπότ Xenex σκοτώνει τον ιό σε επιφάνειες σε δύο λεπτά, σκοτώνοντας του με ένα ειδικό μήκος κύματος του Υπεριώδους φωτός σε συγκεντρώσεις 25.000 φορές περισσότερο από ότι το φυσικό φως του ηλίου.
Σκοτώνοντας τον Ebola με ηλεκτρισμό και Υπεριώδες φώς, δεν χρειάζονται τοξικά χημεία. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχει και πράσινη τεχνολογία στην ιατρική τεχνολογία. Η μονάδα Xenex δημιουργεί Υπεριώδες φώς χρησιμοποιώντας Ξένον – ένα ευγενές αέριο – αντί για τον τοξικό υδράργυρο. Έτσι δεν υπάρχει τοξικός υδράργυρος για να ασχοληθούμε μαζί του όταν πετάμε την συσκευή όταν τελειώσει η χρήσιμη ζωή της.
Οι περισσότερες προσεγγίσεις στην απολύμανση στα νοσοκομεία σήμερα βασίζεται σε τραχιά, τοξικά χημικά που δημιουργούν ένα δευτερεύοντα κίνδυνο για την υγεία στους ασθενείς και το προσωπικό των νοσοκομείων. Αλλά το υπεριώδες φώς που εκπέμπεται από το ρομπότ Xenex δεν αφήνει κανένα τοξικό κατάλοιπο και δεν χρειάζεται χημικό εργοστάσιο για να παραχθεί. Αυτή είναι πραγματικά «ιατρική του φωτός» διότι απολυμαίνει χρησιμοποιώντας ειδικές συχνότητες του φωτός.
Μελέτες από τον κατασκευαστή δείχνουν εκπληκτικά αποτελέσματα απολυμάνσεως από τα υπερβακτηρίδια έως ιικά στελέχη:
– 57% ελάττωση του MRSA στο Moses Cone
– 53% ελάττωση των μολύνσεων C.diff στο Cooley Dickenson
– 50% ελάττωση της βακτηριδιακής μολύνσεως στο Cambridge Health Alliance
– 30% ελάττωση του C.diff στο MD Anderson Cancer Center
– 62% ελάττωση του μικροβιακού φορτίου στο St. Joseph’s Hospital and Medical Center
Ήδη το Xenex UV robot βρίσκεται σε 250 νοσοκομεία και ο αριθμός αυξάνει. Φαίνεται ότι θα αυξηθεί πιο πολύ λόγω του τωρινού παγκόσμιου ξεσπάσματος του Ebola.
Η βασική τιμή της μονάδος Xenex έιναι περίπου 100.000 δολάρια, και η μονάδα αποπληρώνεται γρήγορα με το να προλαμβάνει ακριβές μολύνσεις. Για παράδειγμα 1000 δολάρια την ώρα στοίχιζε ο πρώτος ασθενής που πέθανε στις ΗΠΑ! Μπορεί να απολυμάνει ένα τυπικό δωμάτιο νοσοκομείου σε 10 λεπτά, και έχει λογισμικό πουν επιτρέπει στο προσωπικό να γνωρίζει ποια δωμάτια απολυμάνθηκαν.
Μια και τέθηκε το θέμα του Ebola και των παρεμφερών ιών, να πούμε ότι σε προσωπικό επίπεδο έχει αποδειχθεί πάρα πολλές δεκαετίες ότι η καλύτερη λύση είναι ο ΚΟΛΛΟΕΙΔΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ. Τον οποίο φυσικά πολεμά με μανία η AMA και η μοντέρνα ιερά εξέταση το FDA. Όπως πρόσφατα επιστρέψανε πίσω τρεις ιδιωτικές ανθρωπιστικές αποστολές κολλοειδούς αργύρου στην Σιέρα Λεόνε. Ταυτόχρονα αρθρογραφούν κατά κόρο να «αποδείξουν» ότι ο κολλοειδής άργυρος είναι απάτη κάποιων, φυσικά λόγω του μικρού κόστους αν κάποιος τον φτιάχνει μόνος του και της σχεδόν απόλυτης αποτελεσματικότητας του!
Οποιος θέλει να αγοράσει κολλοειδή άργυρο να επικοινωνήσει στο email: terrapapersmag@gmail.com
Διαβάστε:
Φτιάξε Εύκολα Γεννήτρια Κολλοειδούς Αργύρου
Κολλοειδής Άργυρος: Το Θαύμα κατά του καρκίνου
από Ηλίας » Παρ Ιούλ 18, 2014 11:56 am
2014-07-07 11:23:58.8 14.88 N 92.30 W 91 6.9R CHIAPAS, MEXICO
http://static1.emsc.eu/Images/EVID/38/3 … gional.jpg
αναμένεται σεισμός κατά 1R μικρότερος ή σμήνος μικρότερων στην Ελλάδα,γύρω στις 29 Αυγούστου 2014.
Η πρόγνωση ακυρώνεται, ως προς το μέγεθος τουλάχιστον, αν γύρω στις 25 Αυγούστου 2014
εκδηλωθεί ισχυρή σεισμική ή ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Ιταλία.
από Ηλίας » Σάβ Αύγ 09, 2014 10:22 am
2014-07-29 10:46:15.2 17.82 N 95.53 W 89 6.3R VERACRUZ, MEXICO
http://static1.emsc.eu/Images/EVID/39/3 … gional.jpg
αναμένεται σεισμός ανάλογου μεγέθους ή σμήνος μικρότερων στην Ελλάδα,γύρω στις 20 Σεπτεμβρίου2014.
Η πρόγνωση ακυρώνεται, ως προς το μέγεθος τουλάχιστον, αν γύρω στις 16 Σεπτεμβρίου 2014
εκδηλωθεί ισχυρή σεισμική ή ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Ιταλία.
από Ηλίας » Παρ Αύγ 29, 2014 9:02 am
2014-07-07 11:23:58.8 14.88 N 92.30 W 91 6.9R CHIAPAS, MEXICO
http://static1.emsc.eu/Images/EVID/38/3 … gional.jpg
αναμένεται σεισμός κατά 1R μικρότερος ή σμήνος μικρότερων στην Ελλάδα,γύρω στις 29 Αυγούστου 2014.
Η πρόγνωση ακυρώνεται, ως προς το μέγεθος τουλάχιστον, αν γύρω στις 25 Αυγούστου 2014
εκδηλωθεί ισχυρή σεισμική ή ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Ιταλία.
ΗΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
M 5.8 – SOUTHERN GREECE – 2014-08-29 03:45:06 UTC
Μοιάζει περισσότερο με επίτευγμα κάποιο τρελού επιστήμονα στην πλοκή μιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Ο Andrea Rossi και ο Sergio Focardi, δυο Ιταλοί επιστήμονες, ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να παράξουν ενέργεια από τη σύντηξη υδρογόνου-νικελίου.
Το παράδοξο; Τα αποκλειστικά εμπορικά δικαιώματα διαθέτει μια ελληνική(!) εταιρία με το όνομα “Defkalion Green” η οποία αναμένεται να προχωρήσει στη μαζική παραγωγή τέτοιων συσκευών μέσα στους επόμενους μήνες!
Μένει να δούμε την εφαρμογή του φιλόδοξου prοject στην πράξη.
Δείτε το video με το ρεπορτάζ.
Φθηνή Πράσινη Ενέργεια με Έδρα την Ελλάδα;.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΡΕΜΜΕΝΟΣ-ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΡΟΣΣΙ
ΝΟΡΜΑΝ ΦΙΝΚΕΛΣΤΑΙΝ…
ΕΒΡΑΙΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ…
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΤΟΝ ΕΔΙΩΞΕ…
ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΒΡΑΙΟΣ Η ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ???
ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΦΡΟΚΡΕΜΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ…ΣΤΗΝ ΑΦΡΟΚΡΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΡΑΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ…ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΑΝΤΙ-ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ…ΨΕΥΔΟΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΑΛΙΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΘΟΔΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ,ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΛΚΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ…ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ,ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΛΟΓΙΚΗ ,ΕΓΚΕΦΑΛΟ,ΚΑΡΔΙΑ,ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑ Ή ΩΟΘΗΚΕΣ,ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ,ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ,ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ…ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΩ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ…ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ…ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑΛΕΝΤΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΟΤΙ ΠΙΟ ΗΛΙΘΙΟ,ΠΡΟΚΑΤ,ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ,ΨΕΥΤΙΚΟ,ΠΛΑΣΤΟ,ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ…ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΩΝ…ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΨΕΥΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ…ΕΧΟΥΝ ΔΕ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΙΜΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ…ΤΗΝ ΑΔΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ…ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ,ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΤΑΝΕ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΚΑΘΕ ΕΚΤΡΩΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ,ΤΟ ΔΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΔΙΔΑΞΟΥΝ Η ΝΑ ΣΕ ΝΟΥΘΕΤΗΣΟΥΝ Η ΕΣΤΩ ΝΑ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ!!!ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ,ΚΡΑΓΑΥΖΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΑ,ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΑ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΟΝΤΑ,ΓΕΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΕΣ ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ…ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Η ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ…
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ…ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΡΜΑΝ ΦΙΝΚΕΛΣΤΑΙΝ ΗΤΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΑΡΔΗΝ ,ΠΡΙΝ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΕΣ!!!ΜΕΤΑ ΕΒΓΑΛΑΝ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ!ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΧΑΜΠΑΡΙ…ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ!!!ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΤΑΝ!ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ…
EΔΩ ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ-ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ…
ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ-ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ-ON LINE…ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ…
http://vidreel.com/video/OTI0MjYz/#
ΕΔΩ ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΣΕ TORRENT…
«American Radical» H ταινία ντοκιμαντέρ για την δράση και τις διώξεις του εβραίου ακαδημαϊκού Norman Finkelstien. O Finkelstien τόλμησε να αμφισβητήσει με αποδείξεις τον μύθο του «ολοκαυτώματος», είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων, μεταξύ αυτών και του βιβλίου «Η βιομηχανία του ολοκαυτώματος». Καταγγέλλει με θάρρος τα εγκλήματα του Ισραήλ εις βάρος των Παλαιστινίων. Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ, το οποίο όποιος θέλει μπορεί να το κατεβάσει με torrent από εδώ:
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΑ ,ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!ΛΕΕΙ ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ…ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΟΙ ΠΑΝ-ΥΠΕΡ-ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΙ-ΨΕΥΤΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΤΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ…ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΖΩΑ ΠΩΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ε Β Ρ Α Ι Ο Σ ,ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ,ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΟΤΥ ΥΠΗΡΞΑΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΤΕΣ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ,ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ…ΤΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΛΥΓΙΖΟΥΝ,ΑΠΟ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΠΝΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΥΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΜΜΕΝΟ…Ο ΜΙΣΟΣ ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ(ΔΙΕΘΕΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ)ΕΧΕΙ ΚΑΕΙ…ΠΑΕΙ…ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟΙ…
Norman G. Finkelstein
Εικόνα και Πραγματικότητα της
Ισραηλινο-Παλαιστινιακής Διαμάχης
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου
Αθήνα 2004
Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας
490 σελ. (μετά ευρετηρίου), 22,88 Eυρώ
Διαδικτυακός τόπος συγγραφέα: http://www.normanfinkelstein.com
Το βιβλίο αυτό, κατά παράφραση του τίτλου του έργου του Ροζέ Γκαρωντύ, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τον τίτλο «Θεμελιώδεις Μύθοι της Σιωνιστικής Πολιτικής για την Παλαιστίνη». Ωστόσο, ο Νόρμαν Φινκελστάιν δεν κινδυνεύει να χαρακτηριστεί αντισημίτης αφού είναι εβραϊκής καταγωγής. Παρ’ όλα αυτά οι αντισιωνιστικές του πεποιθήσεις του έχουν δημιουργήσει ουκ ολίγα προβλήματα.
Ο Ν. Φινκελστάιν δίδασκε επί μία δεκαετία πολιτική θεωρία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Όλα αυτά μέχρι τον Μάιο του 2001, όταν και «απομακρύνθηκε» από το πανεπιστήμιο εξαιτίας των αντιδράσεων που είχε προκαλέσει το βιβλίο του Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος. Το γεγονός ότι οι εβραίοι γονείς του επιβίωσαν των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν αρκεί, φαίνεται, για να του συγχωρήσουν κάποιοι τη δριμύτατη κριτική που ασκεί τόσο στην πολιτική των σιωνιστών στην Παλαιστίνη όσο και στη σιωνιστική προπαγάνδα στις ΗΠΑ. Σήμερα, διδάσκει Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο DePaul του Σικάγου.
Το βιβλίο «Εικόνα και Πραγματικότητα» εκδόθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1994 και επανεκδόθηκε πέρυσι.
Ο Ν. Φινκελστάιν δεν κρύβει τις προθέσεις του, αφού ήδη από την «Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση» συμφωνεί με τη διαπίστωση του κοινωνιολόγου Β. Kimmerling ότι η Γάζα είναι «το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης που υπήρξε ποτέ», ενώ και «η Δυτική Όχθη βρίσκεται σε ελάχιστα καλύτερη μοίρα». Στην «Εισαγωγή στη δεύτερη έκδοση» ο συγγραφέας κάνει μία κριτική αποτίμηση του «εβραϊκού ζητήματος» από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα, ενώ στο πρώτο κεφάλαιο («Σιωνιστικοί προσανατολισμοί») αναλύει το σιωνιστικό κίνημα των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, ήδη πριν από την ίδρυση του Ισραήλ, υπήρχε μία σαφής και ομόφωνη στρατηγική των σιωνιστών όσον αφορά το ζήτημα της αντίστασης των Αράβων στο σιωνιστικό εγχείρημα. Σύμφωνα με αυτή τη στρατηγική, πρώτον, το σιωνιστικό κίνημα δεν θα έπρεπε να αναμένει ούτε να επιδιώξει την συγκατάθεση των Παλαιστινίων Αράβων, δεύτερον, η επιτυχία του σιωνιστικού εγχειρήματος βασιζόταν στην υποστήριξη μιας (ή περισσότερων) Μεγάλης Δύναμης και, τρίτον, η διένεξη για την Παλαιστίνη θα έπρεπε να επιλυθεί στο πλαίσιο μιας περιφερειακής συμμαχίας υποκείμενης στα συμφέροντα μιας Μεγάλης (ή των Μεγάλων) Δύναμης. Και καταλήγει: «Το Ισραήλ δεν επέλυσε το Εβραϊκό Ζήτημα» και το μόνο που κατάφερε ήταν να μετασχηματίσει «τους Εβραίους του Ισραήλ σε μια παρασιτική τάξη […] που πλουτίζουν από την εργασία των Αράβων και από τις τεράστιες επιχορηγήσεις από το εξωτερικό. Το μέσον μετατράπηκε σε σκοπό. Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης του Σιωνισμού στο σύγχρονο κόσμο εκτός από τη λειτουργία του ως προκεχωρημένου φυλακίου “αντιδραστικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων εναντίον της αναγεννώμενης Ανατολής;”».
Στα επόμενα τρία κεφάλαια του βιβλίου του ο Ν. Φινκελστάιν επικεντρώνει την προσοχή του στα έργα τριών συγγραφέων σχετικά με την ισραηλινο-παλαιστινιακή διαμάχη που εκθειάστηκαν από τα μέσα ενημέρωσης σε ΗΠΑ και Ισραήλ. Το βιβλίο της Joan Peters, From Time Immemorial, αποκαλύφθηκε ότι ήταν απάτη, όμως ακόμα και προοδευτικά περιοδικά στις ΗΠΑ αρνούνταν επί μήνες να δημοσιεύσουν σχετικές κριτικές. Στο βιβλίο της, που ακόμα και σήμερα θεωρείται «σημαντικό» και προβάλλεται κατά κόρον, η Peters ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζεται ότι η Παλαιστίνη ήταν μία «έρημη χώρα» πριν εγκατασταθούν σ’ αυτή οι εβραίοι. Βασική θέση των έργων του επόμενου ιστορικού, του Benny Morris, είναι ότι η εκτόπιση των Παλαιστινίων από τις εστίες τους ήταν «προϊόν πολέμου» και όχι ενός προκαθορισμένου σχεδίου. Τέλος, η Anita Shapira προβάλει κατά κόρον τους μύθους που χρησιμοποίησε ο Σιωνισμός για να εκλογικεύσει την κατάκτηση της Παλαιστίνης. Επρόκειτο, για εποικισμό και όχι για κατάκτηση, λέει η «επικεφαλής της σιωνιστικής ορθοδοξίας» ιστορικός.
Στα τρία κεφάλαια του Δεύτερου Μέρους του βιβλίου του ο Φινκελστάιν μελετά τη σιωνιστική προπαγάνδα όσον αφορά τρία κομβικά σημεία της ισραηλινο-παλαιστινιακής διαμάχης: τον πόλεμο του Ιουνίου 1967, τον πόλεμο του Οκτωβρίου 1973 και τις «ειρηνευτικές διαδικασίες» που δρομολογήθηκαν με τη συμφωνία του Όσλο το 1993.
Η κριτική που ασκεί ο Ν. Φινκελστάιν στη σιωνιστική προπαγάνδα, που κορυφώνεται κάθε φορά που «το Ισραήλ αντιμετωπίζει μια κρίση στις ΗΠΑ σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων –κάθε φορά, π.χ., που ένα ψήγμα της εμπράγματης βάρβαρης πολιτικής του, διαφεύγει τον ιδεολογικό έλεγχο», αποτελεί βασικό στοιχείο για την κατανόηση του «παλαιστινιακού». Ο συγγραφέας μελετά το σύνολο σχεδόν της σιωνιστικής προπαγάνδας από τις απαρχές του σιωνιστικού κινήματος μέχρι τον περυσινό πόλεμο κατά του Ιράκ. Το ότι οι σιωνιστές επικαλούνται το ολοκαύτωμα για να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους, ή το γεγονός ότι όταν σταματούν οι παλαιστινιακές τρομοκρατικές επιθέσεις το Ισραήλ κλιμακώνει τις δολοφονίες παλαιστινίων ηγετών, ή το ότι ένας ανώτερος ισραηλινός αξιωματικός συμβούλευσε στις αρχές του 2002 το στρατό να «αναλύσει και να πάρει μαθήματα […] από τον τρόπο με τον οποίο ο γερμανικός στρατός είχε πολεμήσει στο γκέτο της Βαρσοβίας», δείχνουν ότι κάποιοι αρνούνται να διδαχθούν οτιδήποτε από την ιστορία. Τους αρκεί η προπαγάνδα.
Η ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΡΙΤΙΚΗ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΟΡΦΟ ΣΤΟ NEXUS HELLENIC
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
AKOΛΟΥΘΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΟΥ ΑΡΔΗΝ.
Νόρμαν Φλινκενστάιν
Πριν από μερικά χρόνια, σε μια αξιομνημόνευτη ανοικτή επιστολή, ο Gore Vidal κατηγορούσε τον Norman Podhoretz, τον τότε διευθυντή της επιθεώρησης της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής, Commentary, για “αντιαμερικανισμό”. Δικαιολογούσε τη μομφή του με το γεγονός ότι ο Podhoretz προσέδιδε λιγότερη σημασία στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο –“το μοναδικής σπουδαιότητας τραγικό γεγονός που συνεχίζει να έχει μεγάλο ειδικό βάρος στα πλαίσια της Δημοκρατίας μας”– σε σχέση με ζητήματα εβραϊκού ενδιαφέροντος. Και όμως, ο Podhoretz ίσως ήταν περισσότερο Αμερικανός από τον κατήγορό του. Διότι τότε ήταν ο “Πόλεμος Εναντίον των Εβραίων”, και όχι ο “Πόλεμος Μεταξύ των Πολιτειών”, ο οποίος κατείχε κεντρικότερη θέση εντός της αμερικανικής πολιτικής ζωής. Η πλειοψηφία των καθηγητών των ανωτέρων και ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων θα μπορούσε να διαβεβαιώσει ότι, σε σχέση με τον Αμερικανικό Εμφύλιο, πολύ περισσότεροι προπτυχιακοί φοιτητές είναι σε θέση να τοποθετήσουν στο σωστό αιώνα το ναζιστικό ολοκαύτωμα και να παραθέσουν χονδρικά τον αριθμό των θυμάτων. Πράγματι, το ναζιστικό ολοκαύτωμα είναι σχεδόν η μοναδική ιστορική αναφορά που ακούγεται σε μια πανεπιστημιακή αίθουσα σήμερα. Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν μεγαλύτερο αριθμό Αμερικανών σε θέση να τοποθετήσει χρονικά και να περιγράψει το Ολοκαύτωμα από ό,τι την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ ή τη ρίψη των ατομικών βομβών στην Ιαπωνία.
Εντούτοις, μέχρι πρόσφατα, το ναζιστικό ολοκαύτωμα μόλις που εμφανιζόταν ως ιστορικό γεγονός στην αμερικανική ζωή. Μεταξύ του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του τέλους της δεκαετίας του ’60, μόνο ελάχιστα βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες έθιγαν το θέμα. Υπήρχε μόνο ένα προσφερόμενο πανεπιστημιακό μάθημα στις ΗΠΑ σχετικά με το αντικείμενο αυτό.
Όχι μόνο οι Αμερικανοί γενικά, αλλά και οι Αμερικανοεβραίοι, μηδέ εξαιρουμένων των εβραίων διανοουμένων, επέδειξαν ελάχιστη προσοχή στο ναζιστικό ολοκαύτωμα. Σε μια έγκυρη έρευνα του 1957, ο κοινωνιολόγος Nathan Glazer ανέφερε ότι η Τελική Λύση των Ναζί (όπως και η ίδρυση του ισραηλινού κράτους) “είχε εντυπωσιακά ανεπαίσθητες επιπτώσεις στην εσωτερική ζωή της εβραϊκής κοινότητας της Αμερικής”. Το ερώτημα είναι γιατί; Η στερεότυπη απάντηση ήταν ότι οι Εβραίοι είχαν απωθήσει τη μνήμη του ναζιστικού ολοκαυτώματος εξαιτίας των ψυχικών τραυμάτων που είχαν υποστεί. (…)
Η πραγματική αιτία για τη δημόσια σιωπή σχετικά με την εξολόθρευση που πραγματοποίησαν οι Ναζί ήταν οι κομφορμιστικές πολιτικές που ακολούθησε η αμερικανοεβραϊκή ηγεσία και το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε στη μεταπολεμική Αμερική. Oι αμερικανοεβραϊκές ελίτ ακολουθούσαν πιστά τις θέσεις της επίσημης πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών. (…). Οι αμερικανοεβραϊκές ελίτ “ξέχασαν το ναζιστικό ολοκαύτωμα επειδή η Γερμανία –η Δυτική Γερμανία το 1949– έγινε ένας σημαντικός μεταπολεμικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην αντιπαράθεσή τους με τη Σοβιετική Ένωση.” (…)
Η Τελική Λύση αποτέλεσε ένα θέμα ταμπού για τις αμερικανοεβραϊκές ελίτ και για έναν επιπρόσθετο λόγο. Οι αριστεροί Εβραίοι, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου εναντιώνονταν στη συμπαράταξη με τη Γερμανία εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, μιλούσαν διαρκώς γι’ αυτό. Η υπενθύμιση του ναζιστικού ολοκαυτώματος χαρακτηρίστηκε κομμουνιστική ενέργεια. Δεσμευμένες από το στερεότυπο που συνέδεε τους Εβραίους με την Αριστερά, οι αμερικανοεβραϊκές ελίτ δεν δίστασαν να θυσιάσουν κάποιους άλλους Εβραίους στον βωμό του αντικομουνισμού. (…)
Ανυπομονώντας να επιδείξουν τα αντικομουνιστικά τους διαπιστευτήρια, οι εβραϊκές ελίτ εντάχθηκαν σε εξτρεμιστικές ακροδεξιές οργανώσεις, όπως η Παναμερικανική Συνέλευση για την Καταπολέμηση του Κομουνισμού, τις υποστήριξαν οικονομικά και έκλεισαν τα μάτια τους στην είσοδο βετεράνων των ναζιστικών Ες-Ες στη χώρα. [Αποτελούσε, άραγε, απλή σύμπτωση ότι, την ίδια στιγμή, επίσημες εβραϊκές οργανώσεις σταύρωναν τη Hannah Arendt επειδή κατέδειξε τη συνεργασία των ανερχόμενων εβραϊκών ελίτ κατά τη ναζιστική περίοδο στην προσπάθειά τους να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη; Υπενθυμίζοντας τον απεχθή ρόλο του αστυνομικού σώματος του Εβραϊκού Συμβουλίου, ο Yizhak Zuckerman, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης του Γκέτο της Βαρσοβίας, παρατηρούσε: “Δεν υπήρχαν “αξιοπρεπείς” αστυνομικοί, επειδή οι αξιοπρεπείς άνδρες έβγαλαν τη στολή και έγιναν απλοί Εβραίοι”. (A surplus of Memory, Οξφόρδη: 1993, σελ. 244)].
Τα πάντα άλλαξαν με τον αραβοϊσραηλινό Πόλεμο των Έξι Ημερών. Κατά τα λεγόμενα σχεδόν όλων, μετά από αυτή τη σύγκρουση, το Ολοκαύτωμα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Αμερικανοεβραίων. (…)
Από τη στιγμή της ίδρυσής του, το 1948, μέχρι τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, το Ισραήλ δεν κατείχε κεντρική θέση στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ. Ενώ η ηγεσία των Εβραίων της Παλαιστίνης ετοιμαζόταν να προκηρύξει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ο Πρόεδρος Τρούμαν παλινδρομούσε, σταθμίζοντας εσωτερικά ζητήματα (την εβραϊκή ψήφο) αφενός, και τις προειδοποιήσεις του υπουργείου Εξωτερικών (η υποστήριξη προς ένα εβραϊκό κράτος θα απομόνωνε τις ΗΠΑ από τον αραβικό κόσμο) αφετέρου. Προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, η κυβέρνηση Αϊζενχάουερ εξισορρόπησε τη βοήθεια προς το Ισραήλ και τις αραβικές χώρες, ευνοώντας μολαταύτα τους Άραβες.
Οι περιοδικές διαμάχες μεταξύ του Ισραήλ και των ΗΠΑ σχετικά με πολιτικά ζητήματα κορυφώθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης του Σουέζ, το 1956, όταν το Ισραήλ συνωμότησε με τη Γαλλία και τη Βρετανία προκειμένου να επιτεθούν εναντίον του Αιγυπτίου εθνικιστή ηγέτη Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. (…) O Πρόεδρος Αϊζενχάουερ επέβαλε την πλήρη, ουσιαστικά άνευ όρων, αποχώρηση του Ισραήλ από το Σινά.
Το Ισραήλ εξαφανίστηκε από τη ζωή των Αμερικανοεβραίων σύντομα μετά από την ίδρυση του κράτους, ενώ εμφανιζόταν μόνο περιστασιακά ως αντικείμενο φιλανθρωπίας. Ο αριθμός των μελών της Σιωνιστικής Οργάνωσης της Αμερικής [Zionist Organization of America- ΖΟΑ] μειώθηκε από τις εκατοντάδες χιλιάδες του 1948 σε δεκάδες χιλιάδες στη δεκαετία του ’60. Μόνον ο ένας στους είκοσι Αμερικανοεβραίους φρόντισε να επισκεφτεί το Ισραήλ πριν από τον Ιούνιο του 1967.(…) Το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60, το Ισραήλ δέχθηκε ισχυρές επικρίσεις για την απαγωγή του Άιχμαν από ομάδες της εβραϊκής διανοητικής ελίτ, όπως ο Joseph Proskauer, πρώην πρόεδρος της AJC, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ Oscar Handlin και η εβραϊκής ιδιοκτησίας Washington Post. “Η απαγωγή του Άιχμαν”, έγραψε ο Erich Fromm, “είναι μια πράξη ανομίας ακριβώς του είδους που και οι ίδιοι οι Ναζί […] διέπραξαν”.
Οι Αμερικανοεβραίοι διανοούμενοι από όλο το πολιτικό φάσμα έδειχναν τελείως αδιάφοροι για την τύχη του Ισραήλ. (…) Λίγο πριν από τον Πόλεμο του Ιουνίου, η AJC διοργάνωσε ένα συνέδριο με θέμα “Η Εβραϊκή Ταυτότητα Σήμερα”. Μόνο τρεις από τους τριάντα ένα “καλύτερους εγκεφάλους της εβραϊκής κοινότητας” αναφέρθηκαν στο Ισραήλ, και αυτοί ελάχιστα, ενώ δύο από αυτούς το έκαναν για να απορρίψουν τη σχέση τους μαζί του. Ειρωνεία της τύχης: οι δύο μοναδικοί γνωστοί Εβραίοι διανοούμενοι που είχαν δημιουργήσει κάποιους δεσμούς με το Ισραήλ πριν από τον Ιούνιο του 1967 ήταν η Hannah Arendt και ο Noam Chomsky. H Arendt, αφού μετανάστευσε από τη Γερμανία το 1933, είχε ενεργό συμμετοχή στο Γαλλικό Σιωνιστικό Κίνημα και, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, έγραψε εκτενέστατα σχετικά με τον σιωνισμό. Γιος εξέχοντος Αμερικανού εβραϊστή, ο Τσόμσκι μεγάλωσε σε ένα σιωνιστικό περιβάλλον και, μετά την ανεξαρτησία του Ισραήλ, έζησε για λίγο σε ένα κιμπούτς. Οι δυσφημιστικές εκστρατείες, τόσο εναντίον της Arendt στις αρχές της δεκαετίας του ’60, όσο και κατά του Τσόμσκι κατά τη δεκαετία του ’70, ενορχηστρώθηκαν από την ADL. (Anti-Defametion League, σ.τ.σ.).
Ύστερα ήρθε ο Πόλεμος του Ιουνίου. Εντυπωσιασμένες από τη συντριπτική επίδειξη δύναμης του Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες το ενσωμάτωσαν στον στρατηγικό σχεδιασμό τους. Πολιτική και στρατιωτική βοήθεια άρχισε να ρέει προς το Ισραήλ καθώς αυτό εξελίχθηκε σε έναν αντιπρόσωπο της αμερικανικής ισχύος στη Μέση Ανατολή.
Για τις αμερικανοεβραϊκές ελίτ, η εξάρτηση του Ισραήλ από την αμερικανική ισχύ αποτελούσε μάννα εξ ουρανού. Οι Εβραίοι τώρα βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή υπερασπιζόμενοι την Αμερική –στην πραγματικότητα, τον “Δυτικό πολιτισμό”— εναντίον των σκοταδιστικών αραβικών ορδών. Ενώ πριν από το 1967 το Ισραήλ εξόρκιζε το φόβητρο της διπλής αφοσίωσης, τώρα υποδήλωνε την υπεραφοσίωση.
Επομένως, οι αμερικανοεβραϊκές ελίτ ανακάλυψαν ξαφνικά το Ισραήλ. Μετά τον Πόλεμο του 1967, μπορούσαν να χαιρετίσουν τη στρατιωτική ορμητικότητα του Ισραήλ, επειδή τα όπλα του στρέφονταν προς τη σωστή κατεύθυνση – εναντίον των εχθρών της Αμερικής. Η στρατιωτική ισχύς του θα μπορούσε ακόμα να διευκολύνει την είσοδο στα άδυτα της αμερικανικής εξουσίας. Προηγουμένως, οι εβραϊκές ελίτ μπορούσαν να προσφέρουν μόνο τη λίστα κάποιων Εβραίων ανατρεπτικών. Τώρα, μπορούσαν να εμφανιστούν ως οι φυσικοί συνομιλητές του νέου στρατηγικού κεφαλαίου των ΗΠΑ. Από κομπάρσοι μπορούσαν να μετατραπούν σε πρωταγωνιστές του ψυχροπολεμικού δράματος.
Μετά τον Πόλεμο του Ιουνίου, οι επίσημες αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις εργάστηκαν με εντατικούς ρυθμούς για να ενισχύσουν την αμερικανοϊσραηλινή συμμαχία. Στην περίπτωση της ADL, αυτό συμπεριελάμβανε και μια ευρύτατη επιχείρηση εσωτερικής παρακολούθησης, σε συνεργασία με τις ισραηλινές και νοτιοαφρικανικές μυστικές υπηρεσίες. Στους New York Times, η ειδησεογραφία που αφορούσε το Ισραήλ αυξήθηκε κατακόρυφα μετά τον Ιούνιο του 1967. Τα λήμματα σχετικά με το Ισραήλ για τα έτη 1955 και 1965 εκτείνονταν για κάθε χρόνο σε στήλες ύψους 60 ιντσών, ενώ για το 1975 έφτασαν σε στήλες ύψους 260 ιντσών. “Όταν θέλω να νιώσω καλύτερα”, λέει χαρακτηριστικά ο Wiesel το 1973, “διαβάζω τα θέματα περί Ισραήλ στους New York Times”. Ακριβώς σαν τον Podhoretz, πολλοί επίσης από τους πιο αναγνωρισμένους Αμερικανοεβραίους διανοούμενους ανακάλυψαν απότομα τη “θρησκεία” μετά τον Πόλεμο του Ιουνίου. H Lucy Dawidovitz, ο θηλυκός Νέστωρ της φιλολογίας του Ολοκαυτώματος, υπήρξε “με οξύ τρόπο επικριτική απέναντι στο Ισραήλ”. Το Ισραήλ δεν έχει δικαίωμα να απαιτεί επανορθώσεις από τη Γερμανία, επέκρινε αυτή το 1953, από τη στιγμή που αποφεύγει να αναλάβει ευθύνες για τους εκτοπισμένους Παλαιστινίους. “Η ηθική δεν μπορεί να είναι ελαστική”. Όμως, σχεδόν αμέσως μετά τον Πόλεμο του Ιουνίου, εξελίχθηκε σε “ένθερμο υποστηρικτή του Ισραήλ”, ανακηρύσσοντάς το σε “συλλογικό παράδειγμα της ιδεώδους εικόνας του εβραϊσμού στον σύγχρονο κόσμο”.
Μια δημοφιλής στάση των, μετά το 1967, αναγεννημένων σιωνιστών ήταν η σιωπηρή αντιπαράθεση της δικής τους ειλικρινούς υποστήριξης στο υποθετικά πολιορκούμενο Ισραήλ απέναντι στη δειλία του αμερικανικού εβραϊσμού κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Στην πραγματικότητα, έκαναν όσα ακριβώς είχαν κάνει και οι αμερικανοεβραϊκές ελίτ: Οι τάξεις των μορφωμένων αποδείχθηκαν εξαιρετικοί ειδήμονες στο να παίρνουν ηρωικές πόζες. Και αυτά σύμφωνα με τον προεξάρχοντα αριστερό-φιλελεύθερο δημοσιολόγο Irving Howe. Το 1956, η επιθεώρηση Dissent, την οποία εξέδιδε ο Ηοwe, καταδίκασε τη “συνδυασμένη επίθεση κατά της Αιγύπτου” ως “ανήθικη”. Αν και ουσιαστικά βρισκόταν απομονωμένο, το Ισραήλ κατηγορήθηκε επίσης για “πολιτισμικό σοβινισμό”, “μια οιονεί μεσσιανική αίσθηση της Εκδήλωσης του Πεπρωμένου”, και για “λανθάνοντα επεκτατισμό”. Μετά τον Πόλεμο του Οκτωβρίου του 1973, οπότε και κορυφώθηκε η αμερικανική υποστήριξη προς το Ισραήλ, ο Ηοwe δημοσίευσε ένα προσωπικό μανιφέστο “γεμάτο από σφοδρή λαχτάρα” για την υπεράσπιση του απομονωμένου Ισραήλ. Ο μη εβραϊκός κόσμος –θρηνούσε ο Ηοwe σε μια παρωδία σε στιλ Γούντι Άλεν– είχε κατακλυστεί από τον αντισημιτισμό. Ακόμα και στο Άνω Μανχάταν, μοιρολογούσε, το Ισραήλ “δεν ήταν πλέον της μόδας”. Όλοι, πλην του ιδίου, ήταν –υποτίθεται– υπόδουλοι του Μάο, του Φανόν και του Γκεβάρα.
Ως στρατηγικό κεφάλαιο της Αμερικής, το Ισραήλ δεχόταν επικρίσεις.(…) Μέσα στους κύκλους που καθόριζαν την πολιτική των Αμερικανών, οι λεγόμενοι “φιλοάραβες” υποστήριζαν πως το γεγονός ότι οι ΗΠΑ πόνταραν τα πάντα στο Ισραήλ, τη στιγμή που αγνοούσαν τις αραβικές ελίτ, υπέσκαπτε τα αμερικανικά εθνικά συμφέροντα. Μερικοί υποστήριζαν ότι η υποτέλεια του Ισραήλ στη δύναμη των ΗΠΑ και η κατοχή των γειτονικών αραβικών κρατών ήταν όχι μόνο λανθασμένη σε γενικό επίπεδο αλλά και επιζήμια για τα ίδια τα ισραηλινά συμφέροντα. Το Ισραήλ θα στρατιωτικοποιούνταν όλο και περισσότερο και θα αποξενωνόταν από τον αραβικό κόσμο. Για τους νέους Αμερικανοεβραίους “υποστηρικτές” του Ισραήλ, ωστόσο, τέτοιες απόψεις ισοδυναμούσαν με αιρετικές δοξασίες: ένα ανεξάρτητο Ισραήλ που ζει ειρηνικά με τους γείτονές του ήταν άνευ αξίας. Ένα Ισραήλ ευθυγραμμισμένο με τα ρεύματα του αραβικού κόσμου που θα αναζητούσαν την ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ ήταν καταστροφή. Αυτό που χρειαζόταν ήταν μια ισραηλινή Σπάρτη, ευγνώμων στην αμερικανική ισχύ, γιατί μόνο τότε οι Αμερικανοεβραίοι ηγέτες θα είχαν τη δυνατότητα να δρουν ως απολογητές των αμερικανικών αυτοκρατορικών φιλοδοξιών.
Για να προστατεύσουν το στρατηγικό τους κεφάλαιο, οι αμερικανοεβραϊκές ελίτ “θυμήθηκαν” το Ολοκαύτωμα. Η βιομηχανία του Ολοκαυτώματος ξεφύτρωσε μόνο μετά τη συντριπτική επίδειξη στρατιωτικής υπεροχής από το Ισραήλ και έλαβε τη μέγιστη τιμή της παράλληλα με τον ακραίο ισραηλινό θρίαμβο. (…)
Δεν ήταν η υποτιθέμενη αδυναμία και η απομόνωση του Ισραήλ, ούτε ο φόβος του “δεύτερου Ολοκαυτώματος”, αλλά μάλλον η αποδεδειγμένη δύναμη του Ισραήλ και η στρατηγική του συμμαχία με τις ΗΠΑ που οδήγησαν τις εβραϊκές ελίτ να στήσουν τη βιομηχανία του Ολοκαυτώματος μετά τον Ιούνιο του 1967. Αν και άθελά του, ο Νovick παρέχει τις καλύτερες αποδείξεις ώστε να υποστηρίξει κανείς αυτό το συμπέρασμα. Για να αποδείξει ότι οι παράγοντες της ισχύος και όχι η ναζιστική Τελική Λύση καθόρισαν την αμερικανική πολιτική έναντι του Ισραήλ, γράφει: “Όταν το Ολοκαύτωμα ήταν ακόμα νωπό στο νου των Αμερικανών ηγετών –κατά τα πρώτα 25 χρόνια που ακολούθησαν το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου–, οι ΗΠΑ υποστήριζαν λιγότερο το Ισραήλ. […] Όχι δηλαδή όταν θεωρούσαν το Ισραήλ αδύναμο και ευάλωτο, αλλά κατόπιν, όταν εκείνο έκανε επίδειξη της δύναμής του, κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών, τότε η αμερικανική βοήθεια έγινε από σταγόνες πλημυρίδα” (η υπογράμμιση στο πρωτότυπο). Το γεγονός αυτό πριμοδοτούσε με ανάλογη δύναμη και τις αμερικανοεβραϊκές ελίτ.
Υπάρχουν, επίσης, εσωτερικές πηγές για τη δημιουργία της βιομηχανίας του Ολοκαυτώματος. Οι επίσημες ερμηνείες δίνουν βάση στην πρόσφατη ανάδυση των “πολιτικών ταυτότητας”, από τη μια, και στην “κουλτούρα της ‘θυματοποίησης’” από την άλλη. Πράγματι, κάθε ταυτότητα βασίστηκε σε μια συγκεκριμένη ιστορία καταπίεσης· οι Εβραίοι αναζήτησαν αναλόγως τη δική τους εθνοτική ταυτότητα στο Ολοκαύτωμα.
Πάντως, ανάμεσα στις ομάδες που αντιστέκονται στη “θυματοποίησή” τους –εδώ συμπεριλαμβάνονται οι μαύροι, οι ισπανόφωνοι των ΗΠΑ, οι αυτόχθονες Αμερικανοί, οι γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες– μόνο οι Εβραίοι δεν βρίσκονται σε μειονεκτική θέση εντός της αμερικανικής κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, η πολιτική της ταυτότητας και το Ολοκαύτωμα εδραιώθηκαν στις τάξεις των Αμερικανοεβραίων όχι εξαιτίας του καθεστώτος θύματος στο οποίο υποθετικά είχαν περιπέσει, αλλά ακριβώς επειδή δεν είναι θύματα.
Καθώς τα αντισημιτικά φράγματα εξαφανίστηκαν γρήγορα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το επίπεδο των Εβραίων απογειώθηκε στις ΗΠΑ. Το κατά κεφαλήν εισόδημα των Εβραίων της Αμερικής είναι σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο των μη Εβραίων· 16 από τους 40 πλουσιότερους Αμερικανούς είναι εβραϊκής καταγωγής. (…) Απέχοντας παρασάγγας από το να αποτελεί εμπόδιο, η εβραϊκή ταυτότητα εξελίχθηκε σε διαβατήριο επιτυχίας. Όπως ακριβώς, ενόσω το Ισραήλ αποτελούσε εμπόδιο, οι περισσότεροι Αμερικανοεβραίοι το κρατούσαν σε απόσταση, και όταν, κατόπιν, μετατράπηκε σε προτέρημα, έγιναν αναγεννημένοι σιωνιστές, με παρόμοιο τρόπο κρατούσαν σε απόσταση την ταυτότητά τους όταν εκείνη αποτελούσε εμπόδιο και έγιναν αναγεννημένοι Εβραίοι όταν αυτή μετατράπηκε σε προτέρημα. Πράγματι, η κοσμική επιτυχία της ιστορίας του αμερικανικού εβραϊσμού έδωσε αξία σε μια κεντρική –ίσως τη μοναδική– αρχή της νεοαποκτηθείσας ταυτότητάς τους ως Εβραίων. Τώρα πια υπάρχει κανείς που θα αμφισβητούσε ότι οι Εβραίοι ήταν ο “περιούσιος” λαός; Στο βιβλίο του Α Certain People: American People and their Lives Today, o Charles Silberman –αναγεννημένος Εβραίος ο ίδιος– δηλώνει με τυπικό ενθουσιασμό: “Οι Εβραίοι δεν θα ήταν φυσιολογικοί άνθρωποι αν απέφευγαν εντελώς κάθε νύξη περί ανωτερότητας”, και “είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους Αμερικανοεβραίους να εξαλείψουν την αίσθηση ανωτερότητας, όσο και αν προσπαθούν να την καταπνίξουν”. Εκείνο που κληρονομεί ένα παιδί αμερικανοεβραϊκής καταγωγής, σύμφωνα με το μυθιστοριογράφο Philip Roth, είναι “όχι ένα corpus αρχών δικαίου, ούτε μια δέσμη γνώσεων ούτε η γλώσσα ή τελικά ο θεός […] αλλά ένα είδος ψυχολογίας. Και η ψυχολογία αυτή μπορεί να μεταφραστεί σε πέντε λέξεις: ‘οι Εβραίοι είναι οι καλύτεροι’”. Όπως θα δούμε τώρα, το Ολοκαύτωμα χρησιμοποιήθηκε για να ισχυροποιήσει το εβραϊκό αίσθημα του “εκλεκτού”.
Από τη δεκαετία του ’70, ο αντισημιτισμός έπαψε πλέον να αποτελεί σημαντικό συστατικό της αμερικανικής ζωής. Ωστόσο, οι Εβραίοι ηγέτες άρχισαν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου γιατί δήθεν ο αμερικανικός εβραϊσμός απειλείται από έναν καρκινωματώδη “νέο αντισημιτισμό”.
Για τον οργανωμένο αμερικανικό εβραϊσμό, αυτή η κατασκευασμένη υστερία σχετικά με τον νέο αντισημιτισμό εξυπηρέτησε πολλαπλούς σκοπούς. Αυτό ακριβώς ενίσχυσε τις μετοχές του Ισραήλ ως ασύλου και τελικού καταφυγίου όταν οι Αμερικανοεβραίοι είχαν ανάγκη από κάτι τέτοιο. Επιπλέον, οι εκκλήσεις των εβραϊκών οργανώσεων, που σε πρώτο πλάνο αντιμάχονταν τον αντισημιτισμό, για συγκέντρωση χρημάτων έβρισκαν πρόσβαση σε πιο δεκτικά αφτιά. “Ο αντισημίτης βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση”, παρατήρησε κάποτε ο Sartre, “να έχει ανάγκη τον εχθρό που εύχεται να καταστρέψει”. Για τις εν λόγω εβραϊκές οργανώσεις ισχύει και το αντίστροφο. (…) Επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στις ΗΠΑ, ο αξιόλογος Ισραηλινός δημοσιογράφος Danny Rubinstein ανέφερε: “Όπως πιστεύουν οι περισσότεροι στο εβραϊκό κατεστημένο, το σημαντικότερο πράγμα είναι να δίνεται ξανά και ξανά έμφαση στους εξωτερικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει το Ισραήλ. […] Το εβραϊκό κατεστημένο στην Αμερική χρειάζεται μόνο ένα Ισραήλ θύμα της σκληρής αραβικής επίθεσης. Για ένα τέτοιο Ισραήλ μπορεί να λάβει κανείς υποστήριξη, δωρεές, χρήματα. […] Όλοι γνωρίζουν την επίσημη ετικέτα που φέρει η κάθε είδους βοήθεια την οποία συγκεντρώνει η Ενωμένη Εβραϊκή Έκκληση στην Αμερική. Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιείται το όνομα του Ισραήλ, αλλά περίπου το μισό των χρημάτων που συγκεντρώνονται δεν διεκπεραιώνονται στο ίδιο το Ισραήλ αλλά πηγαίνουν στα εβραϊκά ιδρύματα της Αμερικής. Υπάρχει τίποτε πιο κυνικό;” Όπως θα δούμε, η εκμετάλλευση των “αναξιοπαθούντων θυμάτων του Ολοκαυτώματος” από τη βιομηχανία του Ολοκαυτώματος αποτελεί την τελευταία και τη χειρότερη επίδειξη αυτού του κυνισμού.
Το απώτερο κίνητρο για την κρούση του κώδωνα του κινδύνου απέναντι στον αντισημιτισμό, ωστόσο, βρίσκεται κάπου αλλού. Καθώς οι Αμερικανοεβραίοι άρχισαν να κερδίζουν μεγαλύτερη κοινωνική καταξίωση, με τρόπο σταθερό, στράφηκαν πολιτικά προς τα δεξιά. (…) Οι εβραϊκές ελίτ, στη μανιώδη προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τα συντεχνιακά και ταξικά τους συμφέροντα, στιγμάτισαν ως αντισημιτικό οτιδήποτε εναντιωνόταν στη νέα συντηρητική πολιτική τους.
Το Ολοκαύτωμα έπαιξε και αυτό ρόλο σε τούτη την ιδεολογική επιθετικότητα. Με εμφανέστατο τρόπο, η επίκληση των διωγμών του παρελθόντος εξέτρεψε την απόπειρα κριτικής του παρόντος. (…) Ωστόσο, πέρα από αυτό, στο πλαίσιο του Ολοκαυτώματος, ο αντισημιτισμός γινόταν αντιληπτός ως μια εντελώς παράλογη απέχθεια των μη Εβραίων απέναντι στους Εβραίους. Αυτή η θεωρία απέκλειε την πιθανότητα η εχθρότητα εναντίον των Εβραίων να πηγάζει από μια αντικειμενική σύγκρουση συμφερόντων. Συνεπώς, η επίκληση του Ολοκαυτώματος ήταν ένα τέχνασμα για να ποινικοποιηθεί κάθε κριτική κατά των Εβραίων. Τέτοιου είδους κριτική δεν θα μπορούσε παρά να απορρέει από παθολογικό μίσος.
Όπως ο οργανωμένος εβραϊσμός θυμήθηκε το Ολοκαύτωμα μόλις κορυφώθηκε η ισχύς του Ισραήλ, έτσι και οι ίδιοι θυμήθηκαν το Ολοκαύτωμα όταν κορυφώθηκε η αμερικανοεβραϊκή ισχύς. (…) Παραδείγματος χάριν, ο Norman Podhoretz υπογράμμιζε τη νέα εβραϊκή αποφασιστικότητα μετά τον Ιούνιο του 1967 “η οποία έπρεπε να αντισταθεί με κάθε τρόπο, σε οποιονδήποτε βαθμό και για οποιονδήποτε λόγο, απέναντι σε όποιον προσπαθούσε να μας βλάψει. […] Από ‘δώ και στο εξής θα πατάμε πόδι”. Όπως οι Ισραηλινοί εξοπλίστηκαν σαν αστακοί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και με εξαιρετικό θάρρος έβαλαν τους Παλαιστινίους στη θέση τους, έτσι και οι Αμερικανοεβραίοι έβαλαν με αποφασιστικότητα τους μαύρους στη θέση τους.
Να παριστάνει τον γενναίο απέναντι σε όσους μπορούσαν λιγότερο να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο του περιβόητου θάρρους του οργανωμένου αμερικανικού εβραϊσμού.
ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΝΟΡΜΑΝ ΦΙΝΚΕΛΣΤΑΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΟΥ ΑΡΔΗΝ.
Της Σύνταξης
Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ τον Ιούνιο του 2000. Η αντιμετώπιση που συνάντησε είναι ανάλογη με εκείνη που θα προκαλούσε “η δημοσίευση, στην Ελβετία, μιας μελέτης που θα υποστήριζε ότι η σοκολάτα προκαλεί καρκίνο”. Η σιωπή των μεγάλων ΜΜΕ διανθίζεται με ξεσπάσματα που δεν αποτελούν ακριβώς κριτική: ο Elian Steinberg, γραμματέας του Διεθνούς Εβραϊκού Συμβουλίου, δηλώνει στην τηλεόραση ότι ο Φινκελστάιν είναι “full of shit”, ενώ η εφημερίδα New Republic, τον παρομοιάζει με εκείνα τα “φαρμακερά ζωύφια που μπορεί να βρείτε αν αναποδογυρίσετε μια πέτρα”. Προσπαθούν να τον εξομοιώσουν με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, στην καλύτερη περίπτωση τον κατηγορούν ότι δίνει λαβή στον αντισημιτισμό. Ο Φινκελστάιν ανταπαντάει ότι η “Βιομηχανία” είναι εκείνη που τρέφει τον αντισημιτισμό, όπως για παράδειγμα, η εικόνα Eβραίων δικηγόρων, που τσεπώνουν εκατομμύρια από τις αποζημιώσεις, εκμεταλλευόμενοι τους νεκρούς του λαού τους, μισό αιώνα αργότερα, ανταποκρίνεται στις χειρότερες καρικατούρες του “Εβραίου” που δημοσίευε ο ναζιστικός τύπος. Ή πάλι, όταν η “Βιομηχανία” φουσκώνει εναλλάξ τους αριθμούς των θυμάτων ή των επιζώντων, ανάλογα με τις σκοπιμότητες της στιγμής, ή όταν θολώνει τον ορισμό του “επιζώντος του Ολοκαυτώματος”, καθιστά δυσκολότερη την αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων, προσφέροντας ανέλπιστη βοήθεια στους “αναθεωρητές” ιστορικούς. Ο Φινκελστάιν φτάνει στη χαριτωμένη διαστροφή να συγκρίνει την (εντελώς αρνητική) παρουσίαση του βιβλίου του στους New York Times με την πολύ ηπιότερη βιβλιοκριτική του Mein Kampf στο ίδιο έντυπο. Πράγματι, στο φύλλο της 15 Οκτωβρίου 1933, ο James W. Gerard επέκρινε τις αντισημιτικές θέσεις του Χίτλερ αλλά αναγνώριζε σ’ “αυτόν τον ασυνήθιστο άνδρα” ένα σωρό προτερήματα: “ενοποίησε τους Γερμανούς, εξολόθρευσε τον κομμουνισμό, παιδαγώγησε τη νεολαία, δημιούργησε ένα Σπαρτιάτικο Κράτος που εμψυχώνεται από πατριωτισμό, χαλιναγώγησε την τόσο αταίριαστη με τον γερμανικό χαρακτήρα κοινοβουλευτική διακυβέρνηση, τέλος προστάτευσε την ατομική ιδιοκτησία”. Με αυτόν τον ανεκδοτικό και πλάγιο τρόπο, υποθέτουμε, ο Φινκελστάιν θέλησε να επισημάνει στους συμπατριώτες του πόσο επιλεκτικό είναι εκείνο το “δικαίωμα στη μνήμη” –που επικαλείται συνήθως η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος.
Πάντως, ο Φινκελστάιν ευτύχησε να λάβει την υποστήριξη του Raul Hilberg, της σημαντικότερης αυθεντίας στην ιστορία του Ολοκαυτώματος. Ο εβραϊκής καταγωγής Αμερικανοαυστριακός ιστορικός σημειώνει ότι ο Φινκελστάιν κραύγασε μεγαλόφωνα όσα ο ίδιος έθιγε διακριτικά. Όσο για την κατηγορία περί αναζωπύρωσης του αντισημιτισμού, ο Hilberg υπογράμμιζε ότι δεν έχουν κανένα λόγο να φοβούνται την αλήθεια όσοι πιστεύουν ότι υποστηρίζουν μια δίκαιη υπόθεση απέναντι στο ψεύδος των αρνητών του Ολοκαυτώματος.
Στις αρχές του 2001, κυκλοφόρησε η γαλλική έκδοση (την απαγόρευση της οποίας ζήτησε η πολιτικά ορθή οργάνωση “Δικηγόροι Χωρίς Σύνορα”) και η γερμανική έκδοση (η οποία πούλησε 130.000 αντίτυπα σε λίγες εβδομάδες και προκάλεσε, στους αμέσως επόμενους μήνες, την έκδοση τριών βιβλίων που τοποθετούνται ποικιλοτρόπως στα ερωτήματα που εγέρθηκαν). Πρόσφατα, κυκλοφόρησε η έκδοση τσέπης του βιβλίου, με ένα νέο πρόλογο του συγγραφέα κι ένα επίμετρο. Σήμερα, Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος έχει μεταφραστεί ή μεταφράζεται σε 16 γλώσσες. Σε μια σειρά χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Βραζιλία, Ελβετία, Ολλανδία) προκάλεσε ζωηρές αντιπαραθέσεις και έθεσε τις βάσεις για μια συζήτηση που είχε καθυστερήσει υπερβολικά.
*Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε την ιστοσελίδα του συγγραφέα http://www.normanfinkelstein.com όπου βρίσκονται οι περισσότερες δημοσιεύσεις που αναφέρονται στο βιβλίο (συμπεριλαμβάνονται και επικριτικά άρθρα).
1)ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΘΗΝΑΣ-ΕΥΒΟΙΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΑΛΛΙΑΚΟΥ & ΙΣΘΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ – 10.000 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
2)ΕΛΛΑΣ: Η ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
i)1η ΧΩΡΑ ΣΕ Ni ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, 7η ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
iii)ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Cr ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΙΝΔΟΥ – ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΒΟΛΟΥ)
ii)ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΧΡΥΣΟΥ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ) & ΤΥΡΦΗΣ (ΚΑΒΑΛΑ)
ii)ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ?
3)ΠΩΣ ΜΕΙΩΣΕ Ο ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ ΤΟ 73′ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ $ ΑΠΟ 30 ΔΡΧ ΣΕ 28 ? ΠΟΙΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟ 74′?
1)ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:
i)ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΝΟΞΕΙΔΩΤΟΥ ΧΑΛΥΒΑ (STAINLESS STEEL) – Cr/Ni ΧΑΛΥΒΑΣ (Fe/C)
ii)ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕΤΑΞΗΣ – ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΦΥΛΛΩΝ, ΚΟΤΣΑΝΙΩΝ & ΝΕΚΡΩΝ ΜΕΤΑΞΟΣΚΩΛΗΚΩΝ
iii)ΠΕΝΤΕΛΙΚΟ ΜΑΡΜΑΡΟ – ΑΞΙΑ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ
2)ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ – ‘ΝΕΑ ΑΛΤΗΣ’
ΤΕΛΕΣΗ ΑΓΩΝΩΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΕ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΣΤΑΘΕΡΟ ΥΨΟΜΕΤΡΟ
1)ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ 1974 ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ.
2)ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΣΠΙΔΑ
«όλβιος όστις της ιστορίας έσχε μάθησιν»
Ευριπίδης
«Μεταξύ δύο ανθρώπων, εριζόντων περί του πόθεν ανατέλλει ο ήλιος, εξ ανατολών ή από δυσμάς, δίκαιον έχει ο οπλοφορών»
Εμμανουήλ Ροίδης
Ο τίτλος της νέας θεματικής ενότητας του «ΑΘΡΗΣΚΟΥ» δεν είναι τυχαίος. Αναφέρεται στην αντίφαση που διαχρονικά αιωρείται στην κοινή γνώμη της πατρίδος μας, θα ’λεγα ακόμη και από την κατάκτηση της υποτιθέμενης ανεξαρτησίας της. Από την μία πλευρά η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, κατάλληλα γαλουχημένη από τους πραγματικούς αφέντες του τόπου και τους ντόπιους συνεργάτες τους (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), νομίζει ότι η Ελλάς είναι μια φτωχή χώρα η οποία κυρίως διαθέτει μια ντόπια δυνατή «βιομηχανία», τον τουρισμό, και πρέπει αναγκαστικά να κάνει τεράστιες εισαγωγές, ακόμα και για το γάλα των παιδιών της, να έχει ξένο αφέντη, και το πολύ-πολύ να διαπραγματεύεται, ενίοτε και πάντα με φειδώ, το αντίτιμο της εθελούσιας εξάρτησής της.
Από την άλλη πλευρά και κατά την διαδρομή της νεοελληνικής ιστορίας υπήρξαν διάφοροι Έλληνες, σπουδαίοι άνθρωποι, επιστήμονες και αγωνιστές της ζωής, ανιδιοτελείς πατριώτες, δυστυχώς όμως λίγοι, που πάλεψαν να «ξυπνήσουν» τους εκάστοτε ηγέτες και την λαϊκή μάζα, εκφράζοντας την μεγάλη, αλλά καλά κρυμμένη αλήθεια, ότι δηλαδή
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΖΑΠΛΟΥΤΗ
Οι Έλληνες αυτοί είτε έπεσαν θύματα της ίδιας της σκληρής ζωής, είτε χάθηκαν σε πολέμους, εμφυλίους σπαραγμούς, είτε έσβησαν «άγνωστοι» για το πολύ κοινό και τέλος πάντων το έργο που άφησαν όσον αφορά το αντικείμενο που εξετάζουμε είναι και παραμένει άγνωστο από κάποιο αόρατο χέρι.
Υπάρχουν όμως και σήμερα κάποιοι τέτοιοι, «λησμονημένοι» και «θαμμένοι» από το ντόπιο και ξένο κατεστημένο και τους μικρομεσαίους υπηρέτες του. Οι άνθρωποι αυτοί, η ζωή και οι απόψεις των οποίων πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία, να παρουσιάζονται στην τηλεόραση και με κάθε τρόπο να προβάλλονται, αποτελούν, μαζί με τους εθνικούς ευεργέτες και τους πεσόντες στα πεδία των μαχών, το Εθνικό μας Κεφάλαιο, την τιμή και την συνείδηση της πατρίδας μας.
Ο «ΑΘΡΗΣΚΟΣ» ξεκινά, με την συνδρομή και συμμετοχή των αναγνωστών του όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, μια προσπάθεια να γίνουν ευρύτερα γνωστά τα επιτεύγματα και οι απόψεις αυτών των ανθρώπων, όχι για μια ιστορική γνωριμία του κοινού με τα σπουδαία αυτά πρόσωπα, αλλά κυρίως για 5 λόγους:
1) να γνωρίσουν οι περισσότεροι Έλληνες τα λάθη που έγιναν ώστε αυτά να μην ξαναγίνουν
2) Να ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ (με την μαθηματική έννοια του όρου) ότι η Ελλάδα είναι ζάπλουτη
3) να γίνει αυτή η ενημέρωση – απόδειξη διαρκής (να εμπλουτίζεται δηλαδή και με νέα στοιχεία) μοχλός για την διαμόρφωση της συνείδησης του ελληνικού λαού και επομένως να ασκείται σοβαρή πίεση στους κυβερνώντες.
4) να γίνει κτήμα των κυβερνώντων (χθεσινών, σημερινών και μελλοντικών), ώστε όσοι δεν είναι αδιάφοροι, ηλίθιοι, προδότες ή άσχετοι, να μάθουν, να προβληματιστούν, να μελετήσουν και τελικά να αγωνιστούν για την ανόρθωση της χώρας.
5) να αποδοθεί, έστω και με αυτόν τον ελάχιστο τρόπο, τιμή στους σπουδαίους αυτούς Έλληνες.
Η πολυετής ενασχόλησή μου με τα κοινά, κάποτε μέσω κομματικών σχηματισμών, αλλά από ένα σημείο και πέρα εκτός αυτών, μου γέννησε την θέληση να μάθω ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες αυτής της χώρας, και αν είναι κάπου αυτές καταγεγραμμένες, ώστε να αναδειχθεί μία κοινή «Ιθάκη» στην οποία να κατευθύνονται όλες οι κοινωνικές ή πολιτικές ομάδες του πληθυσμού μαζί φυσικά με τις επί μέρους απόψεις τους. Διότι είναι καλύτερα να διαφωνούμε για κάποια επί μέρους αναπτυξιακή συνιστώσα μιας πολιτικά και οικονομικά ανεξάρτητης και πλούσιας χώρας, από το να αναλώνουμε την ενέργειά μας σε διαφωνίες για την μοιρασιά ελαχίστων ή και δανεικών αγαθών. Οι λίγες προσεγγίσεις που είχα κάνει σε αυτόν τον τομέα, μου άφηναν διαρκώς την αίσθηση του κενού, ότι δηλαδή κάτι συμβαίνει εδώ ή κάτι μας κρύβουν χρόνια τώρα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 έπεσαν στα χέρια μου, μεταξύ των άλλων, δύο σπουδαία βιβλία, «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» του Δημ. Μπάτση (1947) και «Η δόξα της αμάθειας και τα αίτια της κακοδαιμονίας του ελληνικού κράτους» του Νέστορα Παπαχρήστου – Πλαπούτα (1958) (προσφέρεται δωρεάν εδώ). Τα βιβλία αυτά, παρ’ όλη την παλαιότητά τους, με μάγεψαν, μου δημιούργησαν την αίσθηση της διαχρονικότητάς τους και φυσικά της μεγίστης σπουδαιότητάς τους για τον σύγχρονο Έλληνα πολίτη. Όπως καταλαβαίνετε τα βιβλία αυτά, αλλά και άλλα γεγονότα και πληροφορίες, όξυναν την περιέργειά μου για περαιτέρω έρευνα.
Τύχη αγαθή βοήθησε να γνωρίσω έναν από τους επιφανείς ζώντες συμπατριώτες μας σε αυτόν τον τομέα. Τον κ. Σωτήρη Σοφιανόπουλο, επιστήμονα χημικό, πρώην ιδιοκτήτη της «ΧΡΩΠΕΙ», γόνο παλαιάς και ιστορικής οικογένειας με επίσης μεγάλη επιχειρηματική ιστορία. Το βιογραφικό του, όπως το παραθέτει ο ίδιος, βρίσκεται εδώ.
Οι διάφορες περιπέτειές στο διάστημα της θυελλώδους ζωής του και ο διακαής πόθος του για την ριζική στροφή των εξελίξεων στην πατρίδα μας, τον οδήγησαν στην απόφαση για ίδρυση ενός νέου κόμματος, με το όνομα «ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ», το οποίο, μετά από μία μικρή και ελαχίστης εμβέλειας ιστορική διαδρομή κατέληξε στα αζήτητα. Το κύριο όμως πακέτο δεν είναι η ίδρυση αυτού του κόμματος σαν ένα παραπάνω στην πολιτική ζωή της χώρας. Είναι η δράση, η προσωπικότητα του ιδρυτή του και των ολίγων άλλων στελεχών που τον πλαισίωσαν.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, κυρίως από την μεταπολίτευση και μετά, αφιερώθηκε σε έναν τιτάνιο αγώνα να αποδείξει στην Ελληνική κοινωνία ότι η Ελλάδα είναι ζάμπλουτη και μπορεί κάλλιστα να τα καταφέρει μόνη της. Με τρόπο αυστηρά επιστημονικό και κυρίως με πλήθος αδιάσειστα επιχειρήματα, όσον αφορά τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και τα νούμερα σε χρήματα που βρίσκονται πίσω από αυτές, προσπάθησε να διαδώσει αυτά που με μεγάλο κόπο έμαθε και συγκέντρωσε.
Όσα δεν ανακάλυψε ο ίδιος με την προσωπική ενασχόλησή του σε πλήθος παραγωγικών διαδικασιών, τα άντλησε, με την περιέργεια και πολυμάθειά του, από προγενέστερους «λησμονημένους» Έλληνες. Όλα αυτά τα παρουσίαζε μέσω τηλεοπτικών εκπομπών, συγκεντρώσεων, ραδιοφώνου και σε κάθε βήμα που μπορούσε να του δοθεί. Ήταν αδιανόητο γι’ αυτόν να μην εκμεταλλευθεί την όποια ευκαιρία θα του δινόταν για να συμβάλλει στο «ξύπνημα» της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων και στο ανελέητο «μαστίγωμα» των υπευθύνων για την κατάντια αυτού του τόπου. Έτσι θα τον δούμε: υποψήφιο με διάφορα άλλα μικρά κόμματα, μεμονωμένο τροβαδούρο σε κάθε μικρό επαρχιακό κανάλι, υποψήφιο και τροβαδούρο με το κόμμα «ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ», σε τακτική εκπομπή ραδιοφωνικού σταθμού ο οποίος έκλεισε γρήγορα με «περίεργο» τρόπο, υποψήφιο πάλι και εκλεγμένο σε Νομαρχιακές εκλογές κλπ, κλπ. Ακόμα και η «κουτσή Μαρία» να τον καλούσε στο σπίτι ή στο κόμμα της ο Σοφιανόπουλος θα έσπευδε «αφθορί και παραχρήμα» για να διαδώσει τις απόψεις του για την αφύπνιση του προδομένου Ελληνικού λαού.
Είναι ο πρώτος (& ο μόνος;) Ελλην που εξώρυξε πετρέλαιο, στο «ΚΕΡΙ» Ζακύνθου και διώχθηκε (!!!) γι’ αυτό. Η ύπαρξη πετρελαίων βέβαια είναι από παλιά γνωστή σε όλους τους Έλληνες που δεν βυζαίνουν το δάχτυλο και αυτό τους το θυμίζει από το 1974 και εντεύθεν ο ήχος των τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων. Σήμερα το τονίζω ιδιαίτερα διότι έχει αρχίσει από ορισμένους κύκλους, κυρίως του τηλεοπτικού κατεστημένου, να γίνεται της μόδας η αναφορά σε πιθανή ύπαρξη πετρελαίων σε διάφορα μέρη της χώρας, με κίνητρο πιστεύω την μισή αλήθεια, δηλαδή την συσκότιση.
Ο Σοφιανόπουλος όμως δεν αρκέστηκε σε ορισμένα, έστω και σπουδαία, ζητήματα. Έχει τεκμηριώσει αποδεδειγμένη και πλουσιοπάροχη παραγωγική πρόταση για ΚΑΘΕ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ της Ελλάδος. Αποδεικνύει ότι κάλλιστα στην χώρα μας μπορεί να προκόψει αρκετά πολλαπλάσιος αριθμός κατοίκων με βάσει τις έως τώρα διαπιστωμένες πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Καταλαβαίνετε πόση πρόοδος μπορεί να γίνει με την εφαρμογή της ραγδαία αναπτυσσόμενης τεχνολογίας.
Πιθανόν να σας έχει δημιουργηθεί η απορία. Τι πολιτικές απόψεις έχει ο Σοφιανόπουλος; Αν θεωρήσουμε σαν καθρέφτη του το πρόγραμμα του κόμματός του «ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» (εδώ), δεν θα δούμε τίποτε άλλο παρά την ατελείωτη προσπάθειά του για την παράθεση προτάσεων και εξεύρεση τρόπων προόδου της χώρας και της ευτυχίας των Ελλήνων. Διαρκή αγωνία και έρευνα για θρίαμβο της αξιοκρατίας και της επιστήμης. Αν τον εξετάσει κανείς με βάσει τις εξορμήσεις του στον λαό, μέσω των μικρών ΜΜΕ ή των πάμπολλων ιδιωτικών ή δημόσιων συζητήσεων που προκαλούσε, θα διακρίνει έναν θαυμαστή του Μπάτση (εκτελέστηκε με τον Μπελογιάννη), του Μποδοσάκη, του Κοντογούρη (του κατασκευαστή του πρώτου βραβευμένου ελληνικού φορτηγού εκτός δρόμου) και πολλών άλλων σπουδαίων δημιουργών και διανοητών, πολλάκις αντιδιαμετρικών πεποιθήσεων και κοινωνικών καταβολών ο καθένας, οι οποίοι θέλησαν με διαφορετικό τρόπο ή από άλλο μετερίζι έκαστος να προοδεύσει αυτός ο τόπος και να πληροφορηθούν οι Έλληνες την αλήθεια που τους κρύβουν επιμελώς. Ο Σοφιανόπουλος σαν ακούραστη μέλισσα εργάτρια έπαιρνε την γύρι από τον καθένα τους την επεξεργαζόταν επιστημονικά και την ενέτασσε στο όραμά του. Μια σύγχρονη, πλούσια, αξιοπρεπή και ανεξάρτητη Ελλάδα.
Στο πρόγραμμα αυτού του «περίεργου» κόμματος, το οποίο εν τη γενέσει του είχε την προσωπική σφραγίδα του ιδρυτού του, δεν θα βρείτε γενικολογίες, ανώδυνα ευχολόγια, λοιπές μπουρδολογίες, «συμβόλαια με τον λαό» τύπου «πάρε κόσμε», λάγνα μουσική στ’ αυτιά των ανθρώπων, ούτε διακηρύξεις του κάθε κου Καλοχαιρέτα. Θα βρείτε πρακτικούς τρόπους ανάπτυξης του τόπου, τεχνικές προδιαγραφές, παραγωγικές διαδικασίες, νούμερα και αναλυτικές υποδείξεις, κάτι δηλαδή σαν εμπεριστατωμένο εγχειρίδιο λειτουργίας ενός πολύπλοκου μηχανήματος. Και αυτό διότι αυτά δεν γράφτηκαν από έναν χαρτογιακά ή άεργο τροβαδούρο που θέλει να δημαγωγήσει, αλλά από έναν αγωνιστή της επιχειρηματικότητας, μεγάλο επιστήμονα τεχνοκράτη, γνώστη εκ των ένδον της πλούσιας Ελληνικής γής, (πανίδας, χλωρίδας και ορυκτού πλούτου) και άδολο πατριώτη. Θα δείτε βέβαια και γενικότερες πολιτικές απόψεις με τις οποίες μπορείτε να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε και τέλος πάντων να κρίνετε με κάθε τρόπο, όχι όμως με προκατάληψη. Φυσικά ποτέ ο ίδιος ο Σοφιανόπουλος δεν διεκδίκησε το αλάθητο αλλά ήταν μια διαρκής μηχανή αναζήτησης και επεξεργασίας, νέων μορφών και ιδεών για την πραγμάτωση του ονείρου του. Μια περήφανη και ζάπλουτη Ελλάδα.
Ο Σοφιανόπουλος όμως στην πολυσχιδή πορεία του στην επιχειρηματική και πολιτική ζωή του τόπου κατέληξε και σε ένα σπουδαίο συμπέρασμα που τον κάνει να διαφέρει από όλους τους προηγούμενους, αλλά και από σχεδόν (;) όλους τους επόμενους. Το συμπέρασμα αυτό στάθηκε η αιτία για το «κάψιμό» του από τις Τράπεζες και το επίσημο Ελληνικό κράτος. Ότι δηλαδή όλη αυτή η χθεσινή και σημερινή κατάντια του Ελληνικού κράτους δεν είναι προιόν τύχης ή έστω προιόν κάποιων λανθασμένων επιλογών ή πολεμικών καταστάσεων. Με ατσάλινη λογική, στοιχεία και επιχειρήματα οικοδομεί την θεώρησή του για την βαθύτερη αιτία των πραγμάτων. Και αυτό τον αναδεικνύει σε γίγαντα της σκέψης και της δράσης. Η προσφορά του στο Έθνος είναι κολοσσιαία και αυτό θα εκτιμηθεί από τους μεταγενεστέρους (αν γλυτώσουν την μετάλλαξη της παγκοσμιοποίησης). Κατά την γνώμη του γράφοντος αυτό το σημείωμα, τρία είναι τα κακά (σχηματικά) που συνοδεύουν την Ελλάδα από την «ανεξαρτησία» της. Η Αγγλία (ως ο κύριος εκφραστής της διαχρονικής εξάρτησης από τον ξένο παράγοντα), η Τουρκοκρατία και ο βυζαντινισμός (με την έννοια της σχεδόν γονιδιακής κληροδότησης της διαφθοράς, του ωχαδερφισμού, του κοτζαμπασισμού, του μπαξισιού, της κουτοπονηριάς, της θεοκρατίας, της μοιρολατρίας και της βλακείας) και οι Τράπεζες (ο διαχρονικός ντόπιος ή ξένος «σαράφης» και πραγματικός αφέντης της οικονομίας και πολιτικής του τόπου). Ο Σοφιανόπουλος στάθηκε πρωτοπόρος, πάντα ανάλογα με τις δυνάμεις του, απέναντι και στα 3 αυτά κακά, προσπάθησε να τα απομυθοποιήσει, να τα ξεγυμνώσει στον Ελληνικό λαό, για τα οποία τελικά πλήρωσε αδρά και ο ίδιος, προτείνοντας όμως και τις μεθόδους απαλλαγής της χώρας και των Ελλήνων από αυτά τα βαρίδια που την συνοδεύουν. Μια εμβριθής περιήγηση στα ντοκουμέντα που παραθέτουμε θα σας πείσει για του λόγου το αληθές και φυσικά θα μάθετε για την βαθύτερη και πολύ καλά κρυμμένη αιτία των πάντων.
Η γνωριμία μου με τον Σοφιανόπουλο εξελίχθηκε σε μία από μέρους μου βαθιά σχέση εκτίμησης και φιλίας, όμως λόγω απόστασης δεν υπήρχε μεταξύ μας συχνή επαφή. Για μένα αποτελεί μια όαση στη ζωή μου, διότι τι άλλο θα μπορούσε να πει κάποιος όταν καθίσταται μύστης της αλήθειας για τις καλά «κρυμμένες» παραγωγικές δυνατότητες του τόπου του. Κάθε φορά που αναλογίζομαι ότι παρά την τεράστια πρόοδο της τεχνολογίας οι άνθρωποι στην χώρα μου φτωχαίνουν, σχετικά αλλά και απόλυτα, κάθε φορά που η χώρα μου υποβαθμίζεται διεθνώς από εχθρούς και «φίλους», η σκέψη μου πάει στον Σοφιανόπουλο και στο τεράστιο «κρυμμένο» έργο του. Κάθε επαφή μαζί του ήταν για μένα μια ευκαιρία να αντλήσω από τον ευφυέστατο αυτόν ΕΛΛΗΝΑ «νέκταρ και αμβροσία» από την «ζάπλουτη» επιστημονική του μόρφωση και εμπειρία, και να διαπιστώσω επίσης την άπειρη αγάπη του για αυτόν τον τόπο. Δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ από που κρατάει η σκούφια μου, κοινωνικά ή πολιτικά. Ένα ήταν και είναι γι’ αυτόν το αγωνιώδες του ζητούμενο:
Τι μπορείς να κάνεις για την Ελλάδα; Πάλεψε και κάν’το.
Από ένα σημείο και πέρα σκέφθηκα να ταξινομήσω το υλικό που είχα στα χέρια μου. Τώρα αισθάνομαι ότι έχω χρέος απέναντι στην παρούσα και στην μελλοντική γενιά να το δώσω στην δημοσιότητα εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες του διαδικτύου. Ζητώ από σας, ότι υλικό έχετε που προέρχεται από τον Σοφιανόπουλο, αλλά και από άλλους σημαντικούς Έλληνες, να το προωθήσετε στον «ΑΘΡΗΣΚΟ» για να το δώσουμε στην δημοσιότητα. Εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε αυτή η θεματική ενότητα να γίνει πραγματικά «ζάμπλουτη» από προτάσεις για την ανεξαρτησία και προκοπή αυτού του τόπου. Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, την οποία προέβλεψε ο Σοφιανόπουλος με μεγάλη ακρίβεια και πριν πολλά χρόνια, είναι τέτοια που χρειάζεται ριζικά μέτρα και κυρίως ραγδαία μεταβολή των κοινωνικοπολιτικών απόψεων των Ελλήνων. Από τα λίγα αλλά φοβερά ντοκουμέντα που σας παραθέτουμε θα καταλάβετε ότι και οι λίγες φωνές που σήμερα αναφέρονται σε ψήγματα της παραγωγικής δυνατότητας της χώρας μας, έχουν αντιγράψει στοιχεία κυρίως από τον Σοφιανόπουλο. Τίμιο θα ήταν να τον αναφέρουν. Αυτό όμως είναι δικό τους πρόβλημα και όχι δικό του. Η αποσιώπηση του μεγάλου αυτού ΕΛΛΗΝΑ και του συνολικού έργου του, έχει την αιτία του στο ότι κανείς από αυτούς δεν θέλει ή δεν τολμά να θίξει την κυρίαρχη δύναμη και αιτία των συμφορών της πατρίδας μας την οποία αποκαλύπτει, με μαθηματική ακρίβεια ο Σοφιανόπουλος. Νομίζω όμως ότι και ο ίδιος πρέπει να είναι ικανοποιημένος διότι προσπάθησε και πλήρωσε, όσο ελάχιστοι, για να εμπεδώσει στους Έλληνες την μόνη και αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Ότι δηλαδή,
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΖΑΠΛΟΥΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, στην προφανή απορία, γιατί δηλαδή όλα αυτά τα στοιχεία δεν είναι γνωστά, απαντά ο ίδιος ο Σοφιανόπουλος λεπτομερέστατα μέσα από τα παρατιθέμενα ντοκουμέντα, αλλά και από αυτά που θα παρατεθούν αργότερα στον διαρκή εμπλουτισμό αυτής της θεματικής ενότητας. Εσείς και μόνο εσείς θα βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, τις πιθανές διαφωνίες σας ή και ακόμη καλύτερα, τις προτάσεις σας. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις ας θυμόσαστε το ρητό του αείμνηστου Λασκαράτου:
“Μην με κατακρίνετε προτού διαβάσετε. Και αφού διαβάσετε σκεφθείτε. Σκεφθείτε όμως χωρίς προκατάληψη. Η προκατάληψή σας θα ζημιώσει περισσότερο εσάς παρά εμέ.”
Από την στήλη αυτή ευχαριστούμε τον κο Σωτήρη Σοφιανόπουλο για την συγκατάθεσή του στην πρωτοβουλία μας να προσφέρουμε τα ντοκουμέντα αυτά στο πλατύ κοινό μέσω της ιστοσελίδας. Στον χώρο αυτό θα έχουν πάντα θέση όλα τα σπουδαία πονήματα, γνωστά και άγνωστα, που πρέπει να γίνουν κτήμα του κάθε ελευθερόφρονα Έλληνα πολίτη που θέλει να μάθει την αληθινή παραγωγική ιστορία της Ελλάδος που του κρύβουν επιμελώς τα κάθε λογής κατεστημένα και σκοτεινές δυνάμεις. Επίσης έχουν θέση και κριτικά σημειώματα που θα αφορούν τα έργα που παρουσιάζονται.
Σ’ αυτή μας την προσπάθεια δεν έχουμε και ούτε επιδιώκουμε κανένα όφελος. Δεν έχουμε ανάγκη κανέναν και παρ’ όλο που πολλοί από μας έχουν επιλέξει, προς το παρόν, την σοφή παραίνεση του «λάθε βιώσας», κάνουμε απλώς το κέφι μας. Είμαστε ελεύθεροι Έλληνες, μαθητές του μεγαλύτερου πνεύματος του γνωστού ανθρώπινου βίου, του Επίκουρου, είμαστε τέκνα της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ» του «Ανωνύμου», λάτρεις της αλήθειας, της ελευθερίας, της παιδείας, και της ηδονής που αυτές φέρνουν στους ανθρώπους. Ελπίζουμε να γίνετε και σεις.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ !!!
Μάιος 2010
Δ.
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ
1) βιογραφικόΣωτ. Σοφιανόπουλου
2) «Οι άγνωστες πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία», Σοφιανόπουλος-2003
3) Πρόγραμμα του κόμματος «ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ», Σοφιανόπουλος -1993
4) Παγκόσμια Κίνηση Συνενώσεως του Ελληνισμού (ΠΑ.ΚΙ.Σ.Ε.), (Σοφιανόπουλος 1971-2001, ιστορικό των προσπαθειών του Σοφιανόπουλου για δημιουργία Παγκόσμιας Τράπεζας του Ελληνισμού, Παγκόσμιας Ασφαλιστικής εταιρείας του Ελληνισμού και επαναφορά των Ολυμπιακών Αγώνων στην κοιτίδα τους)
5) Ντοκουμέντα – τόμος 1, Σοφιανόπουλος (μελέτες, έγγραφα, ομιλίες κλπ)
6) Ντοκουμέντα – τόμος 2, Σοφιανόπουλος (μελέτες, έγγραφα, ομιλίες κλπ)
7) Ντοκουμέντα – τόμος 3, Σοφιανόπουλος (μελέτες, έγγραφα, ομιλίες κλπ)
8) «Ωρα μηδέν της Ελληνικής παραγωγής και οικονομίας», Σοφιανόπουλος -1997. (Το σημαντικότερο ως τώρα «άγνωστο» πόνημα-κόλαφος για τις Τράπεζες και τον καταστροφικό ρόλο τους σε συνεργασία με το Ελληνικό κράτος και τις πολιτικές εξουσίες που το κυβέρνησαν, φυσικά συνοδευόμενο με συγκλονιστικά ντοκουμέντα).
9) «Η δόξα της αμάθειας – τα αίτια της κακοδαιμονίας του Ελληνικού κράτους», Νέστωρ Παπαχρήστου – Πλαπούτας – 1958, (συγκλονιστικά προφητικό βιβλίο και δυστυχώς επίκαιρο).
10) «Μια πολύτιμος ύλη εις την υπηρεσίαν του ανθρώπου (σόγια)», Ιορδάνης Δημητριάδης, στέλεχος της Αγροτικής Τράπεζας, -1947 (η μόνιμη λύση του πρωταρχικού και παγκόσμιου προβλήματος των ζωοτροφών και επομένως του επισιτιστικού προβλήματος της Ελλάδος και όλου του κόσμου). Το βιβλίο αυτό μου το προμήθευσε ο ίδιος ο Σοφιανόπουλος και παρά τις προσπάθειές μου δεν το έχω βρεί πουθενά ως τώρα.
11) «Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα», Δημ. Μπάτσης -1947, ο οποίος εκτελέστηκε από το μετεμφυλιακό καθεστώς μαζί με τον Μπελογιάννη (το βιβλίο δεν δίνεται ηλεκτρονικά διότι νομίζω ότι μπορεί να αναζητηθεί στα βιβλιοπωλεία σε πρόσφατη έκδοση – το παραθέτουμε όμως λόγω της τρομακτικής του σπουδαιότητας, σαν αρχειακό υλικό)
Επίσης τα κάτωθι τηλεοπτικά αποσπάσματα με ομιλίες και βίντεο (όσα μπόρεσα να συγκεντρώσω από τα πολλά που ο Σοφιανόπουλος έκανε σε διάφορους σταθμούς, υποσχόμαστε όμως και πολλά άλλα, μεταξύ αυτών και ραδιοφωνικές εκπομπές)
Οι περισσότεροι από σας, θα αναρωτηθούν αν όλα αυτά είναι αληθινά. Θα πρέπει καλύτερα να αναρωτηθούν πόσα δυστυχώς ακόμα αγνοούμε.
ΣΗΜ γράφοντος: Για όλα τα πιθανά λάθη και την αταξία στις παρουσιάσεις ευθύνεται ο γράφων και η βιασύνη να δοθούν τα ντοκουμέντα στην δημοσιότητα λόγω των κατακλυσμιαίων γεγονότων στην χώρα μας
Α) βίντεο
– Αρχείο 1: 2.2.03 (πετρέλαια Ζακύνθου)
– Αρχείο 2: 29.12.02 & 5.1.03
– Αρχείο 3: Γενάρης – Μάης 2007 (1)
– Αρχείο 4: Γενάρης – Μάης 2007 (2)
– Αρχείο 5: Γενάρης – Μάης 2007 (3)
– Αρχείο 6: 8.12.02 & 15.12.02
– Αρχείο 7: Γενάρης – Μάης 2007 (4)
– Αρχείο 8: 3.3.03 & 10.3.03
– Αρχείο 9: Γενάρης – Μάης 2007 (5)
– Αρχείο 10: 8.9.02 & 27.9.02
– Αρχείο 11: 22.10.02 & 17.11.02
– Αρχείο 12: 31.3.03 & 7.4.03
– Αρχείο 13: 24.11.02, 1.12.02 & 8.12.02
– Αρχείο 14: 25.4.01, 9.5.01 & 16.5.01
– Αρχείο 15: -ΗΠΑ (ανάλυση εκλογών)
– Ισραηλινή κοινότητα
– Αρχείο 16: 7.2.01, 14.2.01 & 21.2.01 (NAMCO)
– Αρχείο 17: 9.2.03 & 16.2.03
– Αρχείο 18: 14.2.03 & 3.2.03
– Αρχείο 19: 31.12.00 (Σημαία), 29.11.00 & 17.1.01 (Απόρρητα έγγραφα)
– Αρχείο 20: 24.11.00 (ζωοτροφές)
– Αρχείο 21: 1.8.02 & 7.8.02
– Αρχείο 22: 5.7.00 (Κύπρος), 9.7.00 (πυρόσβεση) & 16.5.01
– Αρχείο 23: 9.3.03 & 13.4.03
– Αρχείο 24: 9.6.02 & 23.6.02
– Αρχείο 25: 23.2.03 & 2.3.03
– Αρχείο 26: 30.6.02, 4.7.02 & 9. 7.02
– Αρχείο 27: 13.7.02, 4.9.02, & 20.10.02
– Αρχείο 28: 17.2.02, 24.2.02, 3.3.02 & 10.3.02
ΣΗΜ: Σε μερικά από τα βίντεο ο Σοφιανόπουλος εμφανίζεται με συνεργάτες του ή δημοσιογράφους
Σοφιανόπουλος Σωτήρης
Σοφιανοπούλου 1
Κάτω Πατήσια (Πλησίον ηλεκτρικού σταθμού)
Τηλ. 210 2281603
ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ 
